Τι να δείτε στο Αμάλφι, το οποίο περιλαμβάνει τα κυριότερα μνημεία και μέρη ενδιαφέροντος, όπως ο καθεδρικός ναός Sant'Andrea, το Πολιτιστικό Μουσείο, οι πίνακες του Αμάλφι και η Δημοτική Βιβλιοθήκη.
Τουριστικές πληροφορίες
Το Αμάλφι είναι μια πόλη που βρίσκεται στην ακτή του Αμάλφι στην επαρχία Σαλέρνο, χαρακτηριζόμενη από ένα κλίμα μεσογειακού χαρακτήρα, με γενικά ήπιους χειμώνες και δύσκολα καλοκαιρινά καλοκαίρια.
Με ρίζες που χρονολογούνται από τους ρωμαϊκούς χρόνους, ο Αμάλφι έγινε η πρώτη ιταλική ναυτική δημοκρατία το 839.
Από τον 9ο αιώνα, άρχισε να ανταγωνίζεται με τις άλλες ναυτιλιακές δημοκρατίες, την Πίζα, τη Βενετία και τη Γένοβα, σε μια προσπάθεια να αποκτήσει τον έλεγχο της Μεσογείου.
Αφού έφτασε στο μέγιστο της μεγαλοπρέπειας, άρχισε μια ταχεία πτώση ξεκινώντας από το 1131, όταν κατακτήθηκε από τους Νορμανδούς και, λίγα χρόνια αργότερα, απολύθηκε από τις Pisans.
Τον καθεδρικό ναό του Αμάλφι
Ανάμεσα στα μέρη που πρέπει να επισκεφθείτε στο Αμάλφι, η ακτή του Αμάλφι αξίζει να αναφερθεί στον καθεδρικό ναό που βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία Piazza del Duomo.
Ο καθεδρικός ναός Sant'Andrea, που χρονολογείται από τον ένατο αιώνα και είναι αφιερωμένος στον πολιούχο της πόλης, είναι αραβο-σικελικού στιλ.
Στην αρχαιότητα, οι βασιλικές ήταν δύο, με τρεις ναυπηγές το καθένα, εκ των οποίων ο πρώτος είναι ο παλιός καθεδρικός ναός που χτίστηκε από τον Δούκα Μανσόνε το έτος 1000, ενώ ο δεύτερος χτίστηκε τον 9ο αιώνα σε μεγαλύτερες διαστάσεις και με τρανς.
Στο πρώτο μέρος του δέκατου τρίτου αιώνα τα δύο μέρη ενώθηκαν σε μια ενιαία εκκλησία με πέντε ναούς και στους επόμενους αιώνες έγιναν περαιτέρω επεκτάσεις και αλλαγές στην τρέχουσα εμφάνιση.
Η πρόσοψη σήμερα, που χτίστηκε τον 19ο αιώνα από τον Enrico Alvino, μετά την πιθανή κατάρρευση του προηγούμενου, είναι σε νεο-γοτθικό στιλ, με διάδρομο που συνδέει τον καμπαναριό, το μοναστήρι του Παραδείσου και το ξωκκλήσι του Σταυρού.
Υπάρχει επίσης ένα ψηφιδωτό διάκοσμο και μια πύλη από χαλκό που λειώνει στην Κωνσταντινούπολη το 1066, με μια lunette πάνω από αυτή που περιέχει μια τοιχογραφία του Domenico Morelli και Paolo Vetri, ενώ σε μία από τις δύο εξωτερικές πλευρές υπάρχει ο καμπαναριό του δωδέκατου αιώνα, αναμορφωμένο αργότερα και αποτελούμενο από διπλό νυστέρι και τριπλή κορυφή λόγχης, με το πάνω μέρος σε αραβικό στυλ και το κάλυμμα στέγης από πράσινο και κίτρινο κεραμίδια.
Συνιστώμενες αναγνώσεις- Σαπρί (Καμπανία): τι να δείτε
- Campania: Εκδρομές της Κυριακής
- Αμάλφι (Καμπανία): τι να δείτε
- Acciaroli (Καμπανία): τι να δείτε
- Teano (Καμπανία): τι να δείτε
Το εσωτερικό του καθεδρικού ναού, το οποίο αναδιαμορφώθηκε στο μπαρόκ στυλ, διαθέτει ένα σχέδιο με τρανσέτ και αψίδα, καλυμμένο με δεσμευμένο μάρμαρο και με αρχαίες κίονες.
Στο εσωτερικό, αξίζει να δει κανείς την κρύπτη, το εκκλησάκι του Σταυρού και το μοναστήρι του Παραδείσου.
Η οροφή του διαδρόμου είναι κασέτα.
Στον κύριο μπαρόκ βωμό υπάρχει ένας μεγάλος καμβάς που απεικονίζει τον Άγιο Ανδρέα τον Απόστολο, πολιούχο του Αμάλφι, των ψαράδων και των ναυτικών.
Σε άλλο βωμό υπάρχει ένας σύγχρονος ζωγραφισμένος ξύλινος Σταυρός, ενώ στα παρεκκλήσια υπάρχουν έργα γοτθικής και αναγεννησιακής τέχνης.
Τι να δείτε
Μουσείο χαρτιού Αμάλφι
Το Μουσείο Χαρτιού Αμάλφι ήταν αρχικά ένα χαρτοποιείο το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως μουσείο το 1969 από την επιθυμία του ιδιοκτήτη του Nicola Milano, που ανήκε σε μία από τις πιο γνωστές οικογένειες του Αμάλφι.
Το μουσείο, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, στεγάζει τα αποκατεστημένα και πλήρως λειτουργικά μηχανήματα και τον εξοπλισμό που χρησιμοποιήθηκε στο παλιό χαρτοποιείο για να κατασκευάσει το χαρτί χειροκίνητα.
Επιπλέον, στον επάνω όροφο υπάρχει μια όμορφη έκθεση φωτογραφιών για την τεκμηρίωση όλων των σταδίων παραγωγής χαρτιού. Είναι δυνατόν να κάνετε μια σύντομη ξενάγηση για να δείτε μάρτυρες την παραγωγή ενός φύλλου χαρτιού Αμάλφι.
Τα τραπέζια του Αμάλφι
Το Πολιτικό Μουσείο παρουσιάζει τους πίνακες του Αμάλφι, στους οποίους αναφέρεται ο ναυτικός κώδικας που χρησιμοποιείται ως αναφορά για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας της ναυτικής δημοκρατίας.
Εκκλησία του Sant'Antonio
Το συγκρότημα της εκκλησίας, μοναστήρι και μοναστήρι του Sant'Antonio χρονολογείται από το 1220.
Το μοναστήρι είναι χτισμένο σε ένα απλό, φραγκισκανικό στυλ, ενώ η εκκλησία, με ένα ενιαίο ναό και ανακαινισμένο τον δέκατο έβδομο αιώνα, είναι μπαρόκ, με ξύλινη χορωδία μέσα και ζωγραφική σε καμβά τοποθετημένη στον ψηλό βωμό, καθώς και έργα ζωγραφικής του δέκατου όγδοου αιώνα που τοποθετούνται στους μικρούς βωμούς και διάφορα αγάλματα, συμπεριλαμβανομένου του Αγίου Αντωνίου, του Αγίου Φραγκίσκου, της Άθωτης Σύλληψης.
Δημοτική βιβλιοθήκη
Η Δημοτική Βιβλιοθήκη βρίσκεται κοντά στο ιστορικό κέντρο, όπου διατηρούνται ενδιαφέροντα βιβλία και χειρόγραφα που αναφέρουν την ιστορία της ναυτικής δημοκρατίας κατά τη στιγμή της μεγαλύτερης λαμπρότητάς της.
