Πληροφορίες για την περιοχή της Ανταρκτικής, περιγραφή της περιοχής, πάγος, οάσεις της Ανταρκτικής, κλίμα, ανθρώπινοι οικισμοί, χλωρίδα, πανίδα και επιστημονική έρευνα.
Ανταρκτική πληροφορίες
Τα δύο μέρη που απαρτίζουν την Ανταρκτική έχουν ξεχωριστά χαρακτηριστικά.
Το ανατολικό τμήμα είναι το μεγαλύτερο κατά προέκταση με ακανόνιστο σχήμα που συνορεύει σε μεγάλο βαθμό με τον Ινδικό Ωκεανό, ενώ το δυτικό τμήμα σχηματίζεται από ένα αρχιπέλαγος νησιών, το οποίο ενώνει σε μεταγενέστερες περιόδους με την κύρια επικράτεια, που περιβάλλεται από τον ωκεανό του Ειρηνικού .
Μεταξύ των δύο περιοχών, τα βουνά Transantarctic εκτείνονται για πάνω από τρεις χιλιάδες χιλιόμετρα, που χαρακτηρίζονται από τεκτονικές δραστηριότητες λόγω της παρουσίας του ακόμα ενεργού ηφαιστείου Erebus.
Όσον αφορά το πολικό κάλυμμα, μπορεί να ειπωθεί ότι μοιάζει με έναν ελλειπτικό θόλο που καλύπτει σχεδόν εξ ολοκλήρου την επιφάνεια που αποτελείται από βράχια και συχνά επηρεάζεται από χιονοπτώσεις και χαλαζόπτωση με βελόνες σε σχήμα βελόνων πάγου.
Οι μάζες πάγου που υπάρχουν στην Ανταρκτική κινούνται πάντοτε προς τις ακτές και φθάνουν σε λιγότερες ψυχρές θάλασσες, διασπώνται σε μικρότερα τμήματα που δημιουργούν παγόβουνες που στη συνέχεια μετακινούνται.
Θέλοντας μέχρι σήμερα τη μεγάλη επιφάνεια πάγου που καλύπτει την Ανταρκτική, μπορεί να ειπωθεί ότι προήλθε πριν από περίπου 18 εκατομμύρια χρόνια με το τέλος της γεωλογικής εποχής του Ολιγοκένιου.
Προηγουμένως, σε αντίθεση με αυτό που μπορεί κανείς να πιστέψει, το κλίμα ήταν επίμονο και αυτό αποδεικνύεται από διάφορες παλαιοντολογικές δοκιμές που χρονολογούνται πριν από 25 εκατομμύρια χρόνια.
Σήμερα μόνο μια περιοχή ίση με το 2% του συνόλου δεν καλύπτεται από πάγο, ειδικά σε αντιστοιχία με το nunatak που είναι οι κορυφές των λόφων που ανεβαίνουν πάνω από το παγετώδες κάλυμμα.
Οι οάσεις της Ανταρκτικής είναι κάποιες αρκετά μεγάλες περιοχές που παραμένουν πάγος με καθαρά εξαιρετικό τρόπο και σε αυτές οι κλιματολογικές συνθήκες είναι καλύτερες χάρη στον βράχο που μπορεί να απορροφήσει μεγαλύτερη ποσότητα θερμότητας με επακόλουθη θέρμανση της ατμόσφαιρας.
Οι πιο γνωστές οάσεις είναι οι ξηρές κοιλάδες που βρίσκονται κυρίως μέσα στην αλυσίδα Transantarctic.
Συνιστώμενες αναγνώσεις- Τι είναι το γεωγραφικό πλάτος και το γεωγραφικό μήκος, πώς υπολογίζονται
- Ανταρκτική: πληροφορίες, έδαφος, όαση της Ανταρκτικής
- Ποιοι είναι οι ψηλότεροι ουρανοξύστες στον κόσμο
- Πώς να καθαρίσετε εύκολα ένα δωμάτιο στο σπίτι
- Πώς να κάνετε το τέλειο turn-up για παντελόνια
Στην Ανταρκτική ήπειρο το κλίμα είναι πολύ ποικίλο δεδομένου ότι οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες είναι περίπου 55 βαθμούς κάτω από το μηδέν κοντά στην κεντρική ανατολική περιοχή και περίπου 45 μοίρες στη δυτική περιοχή.
Όσον αφορά τις μέσες μηνιαίες θερμοκρασίες, είναι περίπου 70 μοίρες κάτω από το μηδέν στα εσωτερικά μέρη και περίπου 20 βαθμούς κάτω από το μηδέν κοντά στις παράκτιες περιοχές καθ 'όλη τη χειμερινή περίοδο, ενώ το καλοκαίρι μπορούν να κυμαίνονται μεταξύ 0 βαθμών και 35 μοίρες κάτω από το μηδέν.
Η καθίζηση είναι συνήθως σταθερή χωρίς βροχή.
Ένα μεγάλο μέρος της ηπείρου σκουπίζεται από δυνατούς ανέμους που φτάνουν ταχύτητες άνω των 100 χιλιομέτρων την ώρα και οι οποίες, φυσώντας με κατεύθυνση από το εσωτερικό προς τις παράκτιες περιοχές, καλούνται katabatic.
Εδώ όλα τα ζωντανά είδη είναι λιγοστά λόγω των σοβαρών κλιματικών συνθηκών.
Υπάρχουν φυτικοί οργανισμοί όπως βρύα και λειχήνες με μικρές άλκες που ζουν σε πάγο.
Μεταξύ των ζωικών ειδών, ορισμένα είδη πιγκουίνων ζουν στην Ανταρκτική όλο το χρόνο ενώ σφραγίδες και πουλιά παραμένουν εδώ μόνο το καλοκαίρι.
Η θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα είναι πιο ποικιλόμορφη χάρη στα θερμά ρεύματα τριών ωκεανών που, συναντώντας τα κρύα νερά της Ανταρκτικής, ευνοούν το σχηματισμό πλαγκτόν που επιτρέπει την επιβίωση πολλών ειδών ψαριών και κητοειδών.
Λόγω του πολύ σκληρού κλίματος, δεν υπήρξαν ποτέ μόνιμοι ανθρώπινοι οικισμοί, μπορούμε μόνο να αναφέρουμε την παρουσία σταθερών βάσεων αποκλειστικά για επιστημονική έρευνα.
Μεταξύ των επιστημονικών ερευνών που διεξάγονται στην Ανταρκτική, τα πεδία μείζονος ενδιαφέροντος αφορούν τη φυσική που μελετά την ατμόσφαιρα, τη φυσική του χώρου, τη μελέτη της μετεωρολογίας, της ωκεανογραφίας, της παγετολογίας.
Η γεωφυσική και γεωλογική έρευνα έχει επίσης μεγάλη σημασία καθώς επιτρέπει την αξιολόγηση των ενεργειακών και ορυκτών πόρων για την αξιολόγηση της πιθανής εκμετάλλευσής τους.
