Οικονομική ιστορία Η Αφρική, από την προέλευσή της μέχρι σήμερα, βασικούς τομείς, όπως η γεωργία, τα ζώα, οι υπογείες, οι βιομηχανίες και οι οδοί επικοινωνίας.
Γεωργία Αφρική
Ο συστατικός πυρήνας των αφρικανικών οικονομιών χρονολογείται από τον δέκατο ένατο αιώνα, όταν ο διαχωρισμός της ηπείρου μεταξύ των αποικιακών δυνάμεων που βρήκαν την πηγή εφοδιασμού για τις βιομηχανίες τους στην Αφρική, τόσο μέσω της έντονης εκμετάλλευσης ορυκτών πόρων όσο και μέσω της δημιουργίας μεγάλων φυτειών αποικία, συμπεριλαμβανομένου του καφέ, του κακάου, του καπνού, του βαμβακιού και των φιστικιών.
Η υιοθέτηση υπερβολικών μορφών μονοκαλλιέργειας και η προοδευτική μείωση του χρόνου που αφιερώνεται στους δασικούς δασούς έχουν οδηγήσει στην υποβάθμιση της γης και την επακόλουθη εξασθένιση των τοπικών πληθυσμών που είναι αφιερωμένοι στη γεωργία επιβίωσης.
Μόνο στα εδάφη τα οποία, λόγω των ευνοϊκότερων κλιματικών και περιβαλλοντικών συνθηκών τους, προσφέρονται για τη διευθέτηση των Ευρωπαίων, όπως η Νότια Αφρική, η Ζιμπάμπουε και η Κένυα, η γεωργία έχει υιοθετήσει πιο ορθολογικές και ποικίλες μορφές, όπως και στην Αλγερία και την Τυνησία , με την εισαγωγή εσπεριδοειδών, αμπελοκαλλιέργειας και ελιάς.
Σε άλλες χώρες, ωστόσο, δημιουργήθηκε ένας σαφής διαχωρισμός μεταξύ των βιομηχανικών καλλιεργειών και των καλλιεργειών επιβίωσης, οι πρώτες προορίζονταν για εξαγωγές και οι διακυμάνσεις των τιμών στις διεθνείς αγορές, οι τελευταίες λιγότερο και λιγότερο επαρκείς για την κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού λόγω της πολύ χαμηλής παραγωγικότητας. παραδοσιακές τεχνικές.
Ενώ στο παρελθόν το πρόβλημα της πείνας δεν προέκυψε στην Αφρική με τη βαρύτητα άλλων υποανάπτυκτων περιοχών, έχει πλέον υποσχεθεί δραματικές διαστάσεις, δεδομένου ότι τις τελευταίες δεκαετίες η αύξηση του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος υπήρξε, για διάφορες χώρες, μικρότερη από πληθυσμιακή ανάπτυξη.
Η πτώση ήταν γενική, αλλά όχι ομοιόμορφη, η οποία ήταν ιδιαίτερα έντονη για την κεντρική και τη δυτική Αφρική, συμπεριλαμβανομένης της ζώνης Sahel που πλήττεται περισσότερο από την ξηρασία.
Οι προβλέψεις για το μέλλον είναι ακόμη πιο ανησυχητικές, δεδομένης της δυσκολίας της ταχείας εφαρμογής μιας επαρκούς γεωργικής πολιτικής, η οποία θα εμποδίσει την άγρια καλλιέργεια, σε βάρος του δάσους και της σαβάνας, που ευνοούν την πρόοδο των ερήμων και, άμεσα consenguenza, η δραστική μείωση των εκτάσεων που προορίζονται για καλλιέργεια.
Παρόλο που καλλιεργείται μόνο λίγο περισσότερο από το ήμισυ της αφρικανικής γεωργικής γης, σήμερα αντί να τείνει να επεκταθεί η γεωργική έκταση, προτιμάται η βελτιστοποίηση της χρήσης της γης αυξάνοντας την παραγωγή της ανά τετραγωνικό μέτρο με τη χρήση λιπασμάτων, ιδιαίτερα επιλεγμένων σπόρων, φυτών κατάλληλη άρδευση και παρασιτοκτόνα της τελευταίας γενιάς, με ιδιαίτερη έμφαση στη βελτίωση των συστημάτων διατήρησης των προϊόντων.
Η έλλειψη μέρους της απαραίτητης χρηματοδότησης, οι περιβαλλοντικές συνθήκες και η τεχνολογική καθυστέρηση των τοπικών πληθυσμών, δυστυχώς, δυστυχώς επιβραδύνουν αυτή την πρόοδο όσον αφορά τα κίνητρα και τη διαφοροποίηση των καλλιεργειών.
αναπαραγωγής
Ειδικά στις περιοχές της σαβάνας και της στέπας πριν από την ερήμωση, η αναπαραγωγή εξακολουθεί να συνδέεται με την εποχιακή μετακίνηση, χαρακτηριστική μιας νομαδικής και ημι-νομαδικής εκτροφής, η οποία σε περιόδους ξηρασίας συχνά συνεπάγεται το θάνατο χιλιάδων βοοειδών.
Συνιστώμενες αναγνώσεις- Ιστορία Αίγυπτος εν συντομία
- Φυσική γεωγραφία Αφρική
- Διαδρομή 7 ημερών στο Μαρόκο: 18 αξέχαστες τοποθεσίες
- Nuweiba: τι να δείτε ανάμεσα στον κόλπο της Άκαμπα και το Σινά
- Andrafiabe: το πιο όμορφο σπήλαιο στη Μαδαγασκάρη
Παρόλο που η κληρονομιά της αφρικανικής κτηνοτροφίας δεν είναι καθόλου αμελητέα όσον αφορά τον αριθμό των ζώων, δεν αντιστοιχεί σε επαρκή παραγωγή κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων, εκτός από τις περιφέρειες με πιο προηγμένη γεωργία, όπου η απόδοση σφαγμένων βοοειδών υπερβαίνει ακόμη και τον μέσο όρο Ευρωπαϊκό.
Ορυκτοί πόροι
Η Αφρική παραμένει μια μεγάλη αγορά εφοδιασμού για τις βιομηχανικές χώρες που αξιοποιούν τους τεράστιους ορυκτούς πόρους της, από το βωξίτη, τον μεγαλύτερο πλούτο της Γουινέας, μέχρι το σίδερο που αφθονεί στη Λιβερία, τη Μαυριτανία και τη Νότια Αφρική, στον χαλκό του οποίου είναι μεγάλοι παγκόσμιοι παραγωγοί Ζάμπια και το Ζαΐρ.
Η Νότια Αφρική είναι η κύρια αφρικανική εξόρυξη, ο μεγαλύτερος παραγωγός χρωμίου, χρυσού και μαγγανίου παγκοσμίως, καθώς και διαμαντιών. Το Μαρόκο και η Τυνησία είναι σημαντικοί παραγωγοί φωσφορικών ενώ η Νιγηρία και η Λιβύη είναι από τους σημαντικότερους παραγωγούς πετρελαίου παγκοσμίως, ακολουθούμενη από την Αίγυπτο, την Αλγερία, την Αγκόλα και τη Γκαμπόν.
βιομηχανίες
Η εκμετάλλευση αέριων υδρογονανθράκων έχει σημειώσει ραγδαία ανάπτυξη, ιδίως στην Αλγερία, την αφρικανική χώρα που έχει κάνει μεγαλύτερη δέσμευση, με τα κέρδη που προέρχονται από το πετρέλαιο, να ενθαρρύνει τη διαδικασία εκβιομηχάνισης.
Μεταλλουργικά, μηχανικά, χημικά και πετροχημικά εργοστάσια, με αγωγούς πετρελαίου, οι οποίοι μεταφέρουν αργό πετρέλαιο στα λιμάνια επιβίβασης και αγωγούς φυσικού αερίου μαζί με πολλά διυλιστήρια που βρίσκονται κατά μήκος τις ακτές.
Παρά την εξέλιξη αυτή, η Αφρική εξακολουθεί να είναι η λιγότερο βιομηχανοποιημένη περιοχή του κόσμου.
Επικοινωνίες
Τα παραδοσιακά μέσα μεταφοράς ζώων εξαφανίζονται, αντικαθίστανται από οχήματα που περνούν μέσα από ένα πυκνό δίκτυο δρόμων και οδών.
Όσον αφορά τους σιδηρόδρομους, αυτές κατανέμονται άνισα μεταξύ των διάφορων τμημάτων της αφρικανικής ηπείρου, το πιο ανεπτυγμένο σιδηροδρομικό δίκτυο είναι αυτό της Νότιας Αφρικής, αρκετά προηγμένες είναι αυτές των χωρών του Άτλαντα και του Νείλου, της Ζιμπάμπουε και της Ζάμπια.
Τα μεγάλα ποτάμια, τα οποία κατά το παρελθόν παριστάνουν τις κύριες οδούς επικοινωνίας, δεν έχουν σταματήσει να έχουν δίκαιη σημασία, χάρη κυρίως στην κατασκευή σιδηροδρομικών και οδικών τμημάτων για να παρακάμψουν τα ρυάκια τους, τα οποία για μεγάλα μήκη ήταν ανυπέρβλητα εμπόδια στην κανονική ναυσιπλοΐα.
Οι αεροπορικές μεταφορές αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, τα κύρια αφρικανικά κέντρα συνδέονται μεταξύ τους και σε πολλές χώρες του κόσμου.
