Ο Άγιος της 18ης Ιανουαρίου είναι η Αγία Μαργαρίτα της Ουγγαρίας, η οποία γιορτάζει την ονομαστική ημέρα και άλλοι άγιοι που γιορτάζονται αυτήν την ημερομηνία.

Η Αγία Μαργαρίτα της Ουγγαρίας

Η Μαργαρίτα της Ουγγαρίας ήταν κόρη του βασιλιά Μπέλα IV, που ανήκε στη δυναστεία των Αρπάδων και της βασίλισσας Μαρίας Λάζαρρη, βυζαντινής καταγωγής.

Είναι μεταξύ των πιο σχετικών γυναικείων μορφών της πρώτης Δομινικανής γενιάς.

Τις πρώτες δεκαετίες που ακολούθησαν τον θάνατο του Σαν Ντομένικο, δεν ήταν μόνο οι ιεροί κήρυκες να φτάσουν στα πιο διαφορετικά μέρη της Ευρώπης, αλλά και η σειρά των δομινικανών μοναχών είχε εξαπλωθεί παντού.

Το 1245, η Margherita, όταν ήταν μόλις τριών ετών, μεταφέρθηκε στις Δομινικανές μοναχές του μοναστηριού της Santa Caterina στο Veszprem, που ιδρύθηκε λίγα χρόνια νωρίτερα στις όχθες της λίμνης Balaton.

Ήταν οι γονείς της που την απηύθυναν στον Θεό με τον όρκο τους, ακόμη και προτού φθάσει στο φως, σε μια πολύ δύσκολη περίοδο στην ιστορία του έθνους.

Στην πραγματικότητα, οι Τάρταροι, που ήταν βάρβαροι και σκληροί πληθυσμοί, προχώρησαν να καταλάβουν ολόκληρη την Ουγγαρία, αφήνοντας μόνο καταστροφή και θάνατο οπουδήποτε πέρασαν.

Οι μελλοντικοί γονείς της Margaret, που ήταν βασιλιάς και βασίλισσα της Ουγγαρίας, αναγκάστηκαν να φύγουν στη Δαλματία.

Έχοντας μεγάλη πίστη στο έλεος του Θεού, υποσχέθηκαν επίσημα να του δώσουν το πλάσμα που επρόκειτο να γεννηθεί αν οι Ταρτάροι είχαν απομακρυνθεί.

Μετά από λίγες μέρες οι βάρβαροι απομακρύνθηκαν με θαυματουργό τρόπο, κάνοντας την υποχώρηση τους.

Η βασιλική οικογένεια ήταν έτσι σε θέση να επιστρέψει στην πατρίδα της όπου γεννήθηκε η Margherita, σε μια οικογένεια της οποίας η δυναστεία περιλάμβανε πολλούς Αγίους και Αγίους μεταξύ των απογόνων της.

Συνιστώμενες αναγνώσεις

• 26 Ιανουαρίου: άγιος της ημέρας, ημέρα ονομασίας
• 12 Ιανουαρίου: Άγιος της ημέρας, ημέρα ονομασίας
• 4 Ιανουαρίου: άγιος της ημέρας, ημέρα ονομασίας
• 16 Ιανουαρίου: Άγιος της ημέρας, ημέρα ονομασίας
• 27 Ιανουαρίου: άγιος της ημέρας, ημέρα ονομασίας

Η μικρή Μαργερίτα τέθηκε υπό κράτηση στο μοναστήρι των Δομινικανών Αδελφών, έτσι ώστε είχε μεγαλώσει σύμφωνα με μια χριστιανική εκπαίδευση.

Σε αυτό το μοναστήρι, πολλά ευγενή κορίτσια εκπαιδεύτηκαν, με σκοπό να τα προετοιμάσουν για μια ζωή σύμφωνα με την κατάταξή τους.

Τα πάντα οργανώθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε η μελέτη, οι προσευχές και η οικιακή εργασία να εναλλάσσονται με το παιχνίδι και την απαραίτητη ανάπαυση ανάλογα με την ηλικία.

Η Μαργαρίτα αμέσως διακρίθηκε για την ύπαρξη μιας εξαιρετικής ψυχής, διψασμένη για τον Θεό με πολύ βαθύ τρόπο και ικανή να υποτάξει το προσφερόμενο σώμα της στην εξολόθρευση, προκειμένου να ανταποδώσει την αγάπη του Ιησού ο οποίος ως Υιού του Θεού είχε πεθάνει σταυρωμένος για να σώσει την ανθρωπότητα.

Προσέφερε όλη της τη ζωή στον Κύριο, χωρίς να γυρίσει πίσω στα χέρια της, ακολουθώντας ένα μονοπάτι που χαρακτηρίζεται από την τελειότητα και την αγιότητα.

Αισθάνθηκε πολύ λυπημένος όταν συνειδητοποίησε ότι, σαν πριγκίπισσα, θεωρήθηκε προνομιούχος προς τους συντρόφους της, ειδικά όταν ήρθαν οι γονείς της να την επισκεφθούν.

Σύντομα έμαθε τις λατινολογικές προσευχές, κυρίως τους ψαλμούς και τους ύμνους, και αφιερώθηκε στην προσευχή στις ώρες αναψυχής, ενώ οι σύντροφοί της έπαιζαν, όποτε ήταν δυνατόν να ξεφύγουν από την εταιρεία τους.

Ήθελε να φορέσει το λευκό φόρεμα το συντομότερο δυνατόν για να ζήσει ως θρησκευτική, μέσα στα όρια του τι ήταν δυνατό στην τρυφερή ηλικία της.

Συμμετείχε στη χορωδία, στους ψαλμούς της νύχτας και στις Μάζες, και απολάμβανε μακρινούς διαλογισμούς.

Βοηθούσε τις καλόγριες σε όλη τη δουλειά που αφορούσε την οργάνωση της λατρείας, καθώς και στις οικιακές εργασίες που ήταν απαραίτητες για τη ζωή στο μοναστήρι.

Στο Veszprem έμεινε μέχρι την ηλικία των δέκα, μέχρι που οι γονείς του είχαν ένα μοναστήρι χτισμένο στο νησί του Hare στον ποταμό Δούναβη, το οποίο θα μπορούσε να το υποδεχτεί μαζί με τις άλλες μοναχές.

Η Margherita ήταν δώδεκα όταν η Ουγγρική Δομινικανή επαρχία είχε την τιμή να φιλοξενήσει το Γενικό Κεφάλαιο της Τάξης στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στη Βούδα και στα χέρια του Δασκάλου Γιόμπερτο της Ρωμαίων έκανε το θρησκευτικό της επάγγελμα.

Αγκάλιασε χαρούμενα μια ζωή προσανατολισμένη προς τη φτώχεια, την υπακοή και την αγνότητα, θεωρούσε επίσης τον εαυτό του θύμα εκδίωξης για τις αμαρτίες του λαού του και άσκησε αυστηρά τις πιο ηρωικές σωματικές επιλήψεις.

Όταν ο βασιλιάς και η βασίλισσα έφεραν πολύτιμα δώρα με την ευκαιρία των επισκέψεών τους, ζήτησε να δωροδοτήσουν τα πάντα για τους φτωχούς και να βοηθήσουν τις εκκλησίες.

Η προσευχή της ήταν αδιάκοπη, τίποτα δεν διέκοψε την ένωση της με τον Θεό, αν και αφιερώθηκε στον πιο ταπεινό και εξαντλητικό χειρωνακτικό έργο, όπως η μεταφορά νερού σε βαρύ κάδο, το ξύλο και το φωτισμό της φωτιάς, που πήγαινε στο κελάρι, περιμένοντας στην κουζίνα, σκουπίστε και πλύνετε.

Όταν έλαβε την Ιερή Κοινωνία από την παραμονή της ημέρας, άκουσε, διατηρώντας μια αυστηρή σιωπή

Η Margherita πέθανε στην ηλικία των είκοσι οκτώ ετών, εξαντλημένη από επιλήψεις και καταναγκασμούς, ήταν στις 18 Ιανουαρίου 1270.

Μετά το θάνατο, το σώμα του αμέσως έδωσε ένα πολύ γλυκό άρωμα, έγινε φωτεινό και γεμάτο από μια ουράνια ομορφιά.

Τότε θάφτηκε στο μοναστήρι του νησιού μπροστά από το θυσιαστήριο της Παναγίας, και σύντομα έλαβαν χώρα πολλά θαυμαστά γεγονότα επικαλούμενα την προστασία της.

Άλλοι άγιοι και εορτασμοί στις 18 Ιανουαρίου

• Ο ευλογημένος Andrea Grego από την Peschiera

Δομινικανή

• Η ευλογημένη Beatrice II d'Este

Monaca

• Άγιοι Κοσμόνιο, Ζενόνε και Μελάνιπο

Μαρτύρων

• Ευλογημένη Cristina (Mattia) Ciccarelli από την L'Aquila

Παρθένος

• San Deicolo

υποχωρώ

• Ευλογημένος Φατιό (Φάζι) της Κρεμόνα
• Η Beate Felicita Pricet, η Monica Pichery, η Carla Lucas και η Vittoria Gusteau

Μαρτύρων



• Ευλογημένη Μαρία Τερέζα Φασσά

αυγουστίνεια

• Santa Prisca

μάρτυρας

• Ευλογημένη Regina Protmann

ιδρυτής

• Η επιτυχία των Αγίων, ο Παύλος και ο Λούκιος

Επισκόπους και μάρτυρες