Τι να δείτε στα νησιά Kvarner, την ιστορία ενός ταξιδιού με πλοίο που αναχωρεί από τη Βασκή, την πρωτεύουσα του νησιού Krk, με εντυπώσεις ταξιδιωτών στα νησιά του Κροατικού Κόλπου.
Τουριστικές πληροφορίες
Στεγασμένο στη Βασκή, την πρωτεύουσα του νησιού Krk, στο εξαιρετικό ξενοδοχείο της Κορινθίας, λίγα μέτρα από τη θάλασσα, που βγαίνει το πρώτο βράδυ στη θάλασσα, μας πλησιάζει μέλος της ναυτιλιακής εταιρείας, που μας προτείνει και μας διευκρινίζει λεπτομερώς πολύ πειστικά, μια μίνι κρουαζιέρα για να επισκεφθείτε τα νησιά.
Η περιήγηση περιλαμβάνει την αναχώρηση από την τοπική προβλήτα το επόμενο πρωί στις 9, με επιστροφή για 18, η τιμή φαίνεται βολική, περιλαμβάνει επίσης το μεσημεριανό γεύμα με βάση τα ψάρια, αποφασίζουμε να δεχτούμε. Όπως έχει προγραμματιστεί, την επόμενη μέρα θα επιβιβαστούμε στο πλοίο Leonora που χρησιμοποιείται για αυτή την τουριστική υπηρεσία.
Ο καιρός είναι καλός, η βράση είχε βουλώσει αφήνοντας καθαρούς ορίζοντες, ιδανικά για λήψη εξαιρετικών φωτογραφιών.
Κρατώντας τα νερά της Αδριατικής, στην περιοχή που αντιστοιχεί στον Κόλπο του Κβάνερ, συναντάμε πρώτα το εγκαταλελειμμένο νησί Prvic, συνεχίζοντας τα νησιά Sv Grgur, Goli (Κάλβα) και Rab (Rab).
Τι να δείτε
Νησί Goli: είναι θλιβερό να θυμόμαστε για το στρατόπεδο συγκέντρωσης που φιλοξένησε από το 1948 έως το 1988. Αυτό το μικρό βραχώδες νησί, σχεδόν όλος στερείται βλάστησης, εκτός από ένα μέρος όπου τα δέντρα φυτεύτηκαν από τους απελαθέντες, είδαν άντρες και γυναίκες στερημένες από κάθε αξιοπρέπεια αναγκάζονται να εργάζονται σκληρά, ξυλοδαρμένοι και ταπεινωμένοι, επειδή θεωρούνται αντίπαλοι, ορισμένοι ή υποτιθέμενοι, του καθεστώτος του Τίτο.
Το ταξίδι τους ξεκίνησε στο Μπακάρ, στην ακτή, όπου επιβιβάστηκαν σε ένα πλοίο, με τρεις ώρες νυκτερινής πλοήγησης έφτασαν στο νησί Γκόλι.
Όταν έφτασαν στο νησί, τα ρούχα απογυμνώθηκαν, χτυπήθηκαν και αναγκάστηκαν να περπατήσουν ξυπόλητοι στις αιχμηρές και αιχμηρές πέτρες του νησιού για όλη τη διάρκεια της αιχμαλωσίας, με αποτέλεσμα πολλά θανατηφόρα.
Εκτιμάται ότι από περίπου 30.000 συνολικά εσωτερικούς, περίπου 4.000 πέθαναν εκεί, ακόμα κι αν δεν βρήκαν ποτέ τα σώματα τους, ακόμα και στη θάλασσα, ίσως κάηκαν.
Τα έργα που πραγματοποίησαν ήταν τριών τύπων: το λατομείο, το πιο σκληρό (οι εργαζόμενοι σε αυτό το έργο δεν είχαν καταφύγιο για ανάπαυση, το καλοκαίρι και το χειμώνα αναγκάστηκαν να ζήσουν σε εξωτερικούς χώρους), τότε υπήρχε η παραγωγή επίπλων και η παραγωγή πλακιδίων (οι εργαζόμενοι σε αυτές τις θέσεις εργασίας είχαν κύτταρα να ξεκουραστούν, πολύ σφιχτοί χώροι όπου περίπου δεκαπέντε άνθρωποι θα μπορούσαν να βρίσκονται στο έδαφος).
Το καλοκαίρι η ποσότητα πόσιμου νερού που επιτρεπόταν ήταν δύο ποτήρια ανά ημέρα ανά άτομο, τα οποία τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν, για οποιοδήποτε λόγο, χτυπήθηκαν.
Συνιστώμενες αναγνώσεις- Ίστρια: τι να δείτε στη μεγαλύτερη χερσόνησο της Αδριατικής
- Meleda (Κροατία): τι να δείτε στο νησί
- Korcula (Κροατία): τι να δείτε στη νήσο της Δαλματίας
- Makarska (Κροατία): τι να δείτε στη Ριβιέρα
- Bol, Supetar και Sutivan (Κροατία): τι να δείτε στο νησί του Μπραν
Το βράδυ μετά από μια μέρα σκληρής δουλειάς, εμφανίστηκαν πολιτικές ταινίες προπαγάνδας μέσα σε ένα κτίριο και μετά την προβολή, οι ατυχείς θεατές ερωτήθηκαν για το τι είχαν δει και αν δεν μπορούσαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις τους τιμωρήθηκαν και πάλι.
Προφανώς, η υγειονομική περίθαλψη δεν υπήρχε, μέχρις ότου οι εγκληματίες ήταν επίσης εσωτερικοί στο νησί.
Το 1956 μεταφέρθηκαν σε μέρος του νησιού οι γυναίκες που είχαν μέχρι τότε μολυνθεί στη φυλακή στο νησί Sv Grgur. Δυστυχώς, πολλοί εξ αυτών κατέληξαν να κακοποιούνται από τους φρουρούς.
Νησί Rab: είναι διάσημη για την παραλία του Αγίου Μαρίνου, την υπέροχη παραλία του νησιού, κοινώς γνωστή ως παραλιακή παραλία. Η θάλασσα μπροστά από αυτή την παραλία είναι σαν μια πισίνα, για να κολυμπήσετε θα πρέπει να περπατήσετε πολύ μακριά στο ρηχό νερό πριν βρεθεί λίγο βάθος.
Νησί του Sv Grgur: κατά τη διάρκεια του ταξιδιού επιστροφής περιπλέξαμε τους επιβλητικούς βράχους αυτού του νησιού, πολύ όμορφοι, στους οποίους παρατηρήσαμε επίσης δύο κατσίκες που ήταν άνετες στο βράχο με θέα στη θάλασσα. Η ελπίδα ήταν να εντοπίσουμε τα δελφίνια, τα οποία βρίσκονται σε αυτή την όμορφη θάλασσα, αλλά δεν τα έχουμε συναντήσει, ελπίζουμε την επόμενη φορά.
