Τι να δείτε στο Orvieto, μονοήμερη διαδρομή, συμπεριλαμβανομένων των κυριότερων μνημείων και των τόπων ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένων των Duomo, Palazzo del Popolo και Pozzo di San Patrizio.
Τουριστικές πληροφορίες
Βρίσκεται στην Ούμπρια στην επαρχία της Περούτζια, Orvieto βρίσκεται σε ένα ηφαιστειακό γκρεμό αυλού σε 325 μ. s.l., περιτριγυρισμένο από κυλιόμενους λόφους.
Ο βράχος κατοικήθηκε για πρώτη φορά από τους Ετρούσκους μεταξύ του 9ου και του 8ου αιώνα π.Χ., στη θέση Βλέζνα (Λατινική Βολσίνια) και, από τις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ., ήταν ένα πολύ ανθηρό κέντρο της Ετρουρίας.
Τον τρίτο αιώνα π.Χ. οι Ρωμαίοι κατέστρεψαν αυτή την πόλη και απελάρισαν τους περισσότερους κατοίκους στα ύψη που έβλεπαν τη λίμνη Bolsena, δημιουργώντας το νέο Volsinii, το οποίο αντιστοιχεί στην τρέχουσα Bolsena, ενώ η Velzna έγινε Volsinii-veteres ή ακόμα και ο Urbs Vetus ή η παλιά πόλη.
Οι αιώνες που ακολούθησαν χαρακτηρίζονταν από φθορά και εγκατάλειψη, μέχρι την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την κατάκτηση της πόλης από τους Γότθους και τους Βυζαντινούς.
Κατεχόμενη από τους Λομβαρδούς το 596, ο Ορβιέτο επέστρεψε για να ανθίσει περίπου χίλια χρόνια.
Τον δωδέκατο αιώνα ιδρύθηκε ο Δήμος, υπό τον έλεγχο του κράτους της Εκκλησίας.
Ο δέκατος όγδοος και ο δέκατος τέταρτος αιώνας συνέπεσαν με μια πολύ σημαντική ανάπτυξη για το Ορβιέτο, η οποία, εκτός από μια δημογραφική και εδαφική αύξηση, είχε ως αποτέλεσμα μια εξαιρετική αρχιτεκτονική και καλλιτεχνική εξέλιξη που οδήγησε στην κατασκευή ευγενών παλατιών και πολύτιμων μνημείων, και άλλες εκκλησίες στην πόλη.
Ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο σημαντικότερων οικογενειών του Orvieto, του Monaldeschi (Guelfi) και του Filippeschi (Ghibellini) εξασθένησε την τοπική κυβέρνηση και ευνόησε την ανάληψη της εξουσίας από το κράτος της Εκκλησίας με τον καρδιναγό Egidio Albornoz (1364) το αρχαιολογικό καθεστώς και λίγο αργότερα το κτίριο Rocca.
Μια περίοδος υποταγής της πόλης σε διάφορες Lordships ακολούθησε, μεταξύ των οποίων οι Lords Biordo Michelotti, ο Giovanni Tomacello, ο Braccio Fortebraccio και ο Arrigo Monaldeschi della Vipera.
Το 1450 ο Ορβιέτο επανήλθε οριστικά στο κράτος της Εκκλησίας, παραμένοντας εκεί μέχρι την ενοποίηση της Ιταλίας, εκτός από την εποχή του Ναπολέοντα.
Συνιστώμενες αναγνώσεις- Ούμπρια: Ταξίδια της Κυριακής
- Gualdo Tadino (Ούμπρια): τι να δείτε
- Ferentillo (Umbria): τι να δείτε
- Ορβιέτο (Ούμπρια): τι να δείτε
- Castiglione del Lago (Ούμπρια): τι να δείτε
Το 1527 ο Πάπας Κλήμης VII, κατά τη διάρκεια του σάκου της Ρώμης που προκάλεσε το Lanzichenecchi (1527), μεταφέρθηκε για λόγους ασφαλείας στο Ορβιέτο, αφού ο Σανγκάλο ο Νέος έχτισε το διάσημο πηγάδι του Αγίου Πατριζή, για να εμποδίσει, σε περίπτωση πολιορκίας, πόλη παρέμεινε χωρίς νερό.
Κατά τη διάρκεια των αιώνων, για να αναζητήσουν νερό, έχουν ανασκαφεί πολλές τεχνητές κοιλότητες στο υπέδαφος του βράχου, οι οποίες κατέληξαν να σχηματίζουν έναν λαβύρινθο γκαλερί, σήραγγες, δεξαμενές, πηγάδια και κελάρια, τα οποία σήμερα μπορούν να επισκεφθούν με περιηγήσεις.
Τι να δείτε
Αξιοσημείωτα κτίρια είναι η εκκλησία του Sant'Andrea, η εκκλησία του San Giovenale, το Palazzo del Popolo και το παπικό παλάτι.
Μην χάσετε το Pozzo di San Patrizio, χτισμένο σε σχέδιο του Sangallo Il Giovane τον δέκατο έκτο αιώνα και με βάθος 62 μέτρων.
Το πιο διάσημο μνημείο του Ορβιέτο είναι ο καθεδρικός ναός Duomo, ο οποίος χτίστηκε με εντολή του Πάπα Νικόλαο IV και του Francesco Monaldeschi, επισκόπου μεταξύ 1279 και 1295.
Η κατασκευή του αφορούσε την κατεδάφιση του παλιού καθεδρικού ναού της Santa Maria del Vescovado και της ενοριακής εκκλησίας του San Costanzo.
Το έργο, σε ρωμανικό στυλ, ανατέθηκε στον Arnolfo di Cambio, αλλά η παρέμβαση, εμπνευσμένη από τη γοτθική τέχνη, από τον αρχιτέκτονα και γλύπτη Lorenzo Maitani, που κλήθηκε να κατευθύνει το έργο το 1310, ήταν καθοριστική.
Η πρόσοψη είναι αξιοσημείωτη, αρμονική και ισορροπημένη, χάρη κυρίως στο σεβασμό των γοτθικών μορφών που δημιουργούνται από το αρχικό σχέδιο.
