σχόλια – Στον Ψαλμό 111 ο συγγραφέας χτυπάται από τη μεγαλοπρέπεια των έργων που έκανε ο Θεός για τον λαό του και θέλει να ευχαριστήσει από την καρδιά του Θεού δημοσίως στη συνέλευση που συγκεντρώθηκε στο ναό, η οποία τους καλεί να τα αναγνωρίσουν για να αναζητήσουν μέσα τους την ακραία καλοσύνη και δικαιοσύνη Κύριο. Όποιος φοβάται τον Θεό είναι υπάκουος σε αυτόν και αυτό τον κάνει σοφό και σοφό επειδή ο λόγος του είναι γεμάτος σοφία και σοφία.
Ο Ψαλμός 111 ολοκληρώθηκε
[1] Αλλελουία. Θα ευχαριστήσω τον Κύριο με όλη μου την καρδιά, στη συνέλευση των δίκαιων και στη συνέλευση.
[2] Μεγάλα έργα του Κυρίου, μπορούν εκείνοι που τους αγαπούν να τους μελετήσουν.
[3] Τα έργα του είναι το μεγαλείο της ομορφιάς, η δικαιοσύνη του διαρκεί για πάντα.
[4] Άφησε μια υπενθύμιση των θαυμάτων του: ο πόλεμος και η τρυφερότητα είναι ο Κύριος. [5] Δίνει τροφή σε εκείνους που τον φοβούνται, θυμάται πάντα τη διαθήκη του.
[6] Έδειξε στον λαό του τη δύναμη των έργων του, του έδωσε την κληρονομιά του λαού.
[7] Τα έργα των χεριών του είναι αλήθεια και δικαιοσύνη, όλες οι εντολές του είναι σταθερές,
[8] αμετάβλητο κατά τη διάρκεια των αιώνων, για πάντα, εκτελείται με πιστότητα και δικαιοσύνη.
[9] Έστειλε να απελευθερώσει τον λαό του, καθιέρωσε τη διαθήκη του για πάντα.
[10] Το όνομά του είναι ιερό και τρομερό. Η αρχή της σοφίας είναι ο φόβος του Κυρίου, σοφός είναι αυτός που είναι πιστός σ 'αυτόν. ο έπαινος του Κυρίου είναι ατελείωτος.
