σχόλια – Ο συγγραφέας του Ψαλμού 44 μετατρέπει την προσευχή του στον Θεό στο πλαίσιο του ότι θεωρείται ότι ανήκει στον λαό του Θεού. Το μεγαλείο και οι νίκες αυτού του λαού προς τους άλλους λαούς με τους οποίους καταλήφθηκαν τα εδάφη θυμούνται όχι χάρη στα διαθέσιμα όπλα αλλά με τη θέληση του Κυρίου.
Ο Ψαλμός 44 ολοκληρώθηκε
[1] Στον κύριο χορό. Από τα παιδιά του Core. Maskil.
[2] Θεός, με τα αυτιά μας ακούσαμε, οι πατέρες μας μας είπαν για το έργο που κάνατε κατά την ημέρα τους, στην αρχαιότητα.
[3] Για να τα φυτέψετε, με το χέρι σας ξεριζώσατε τους ανθρώπους, για να τους δώσετε χώρο, καταστρέψατε τους λαούς.
[4] Διότι δεν κατέλαβαν με το σπαθί τη γη, ούτε το χέρι τους για να τους σώσει. αλλά το χέρι σου και το δεξί σου χέρι και το φως του προσώπου σου, γιατί τους αγάπησες.
[5] Εσύ είσαι ο βασιλιάς μου, ο Θεός μου, που αποφασίζει τις νίκες για τον Ιακώβ.
[6] Για εσάς αποκρούσατε τους αντιπάλους μας στο όνομά σας, έχουμε αφανίσει τους επιτιθέμενους μας.
[7] Διότι στο τόξο μου δεν είχα εμπιστευτώ και το σπαθί μου δεν με έσωσε,
[8] αλλά μας σώσαμε από τους αντιπάλους μας, εσύ μπερδευτήκατε τους εχθρούς μας.
[9] Στο Θεό λατρεύουμε κάθε μέρα, γιορτάζοντας το όνομά σας χωρίς τέλος.
[10] Αλλά τώρα μας απορρίψατε και μας κάλυψε με ντροπή, και δεν βγαίνεις πλέον με τους οικοδεσπότες μας.
Συνιστώμενες αναγνώσεις- Ψαλμός 76: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 62: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 102: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 6: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 20: πλήρης, σχόλιο
[11] Μας κάνατε να φύγουμε μπροστά στους αντιπάλους μας και οι εχθροί μας μας απογυμνώνουν.
[12] Μας παραδώσατε ως πρόβατα για σφαγή, μας διάσπασε ανάμεσα στα έθνη.
[13] Πωλήσατε τους ανθρώπους σας για τίποτα, δεν κερδίσατε την τιμή τους.
[14] Μας κάνατε να ψιθυρίζουμε τους γείτονές μας, να χλευάζουμε και να ντρέπομαστε στους γύρω μας.
[15] Μας κάνατε τον μύθο των λαών, τα έθνη μας τινάξουν τα κεφάλια πάνω μας.
[16] Η αμέλεια είναι πάντα μπροστά μου και η ντροπή καλύπτει το πρόσωπό μου
[17] για τη φωνή εκείνων που προσβάλλουν και βλάπτουν, ενώπιον του εχθρού που χτυπά την εκδίκηση.
[18] Όλα αυτά συνέβησαν σε εμάς και δεν σας είχαμε ξεχάσει, δεν είχαμε προδώσει τη διαθήκη σας.
[19] Η καρδιά μας δεν είχε γυρίσει πίσω, τα βήματά μας δεν είχαν αφήσει το δρόμο σας.
[20] αλλά με κατέβασε σε ένα μέρος των τσακάλων και μας τυλίγαμε σε σκοτεινές σκιές.
[21] Αν είχαμε ξεχάσει το όνομα του Θεού μας και φτάσαμε σε έναν ξένο θεό,
[22] ίσως ο Θεός να μην το βρει, αυτός που ξέρει τα μυστικά της καρδιάς;
[23] Για σας κάθε μέρα θανατώνονται, θεωρούνται ως πρόβατα για σφαγή.
[24] Ξυπνήστε, γιατί κοιμάστε, Κύριε; Ξυπνήστε, μην μας απορρίπτετε για πάντα.
[25] Γιατί κρύβετε το πρόσωπό σας, ξεχνάτε τη δυστυχία και την καταπίεση;
[26] Επειδή είμαστε προσκολλημένοι στη σκόνη, το σώμα μας είναι απλωμένο στο έδαφος. Γίνετε, βοηθήστε μας.
[27] σώσε μας για το έλεός σου.
