Περιγραφή και τεχνικές διαδικασίες για τη δημιουργία τοιχογραφιών, τη μέθοδο αποκοπής για να μετατρέπονται αυτοί οι πίνακες σε νωπό σοβά, προσφέροντας κάθε δωμάτιο με γούστο.

Τοιχογραφίες

Η τοιχογραφία είναι μια ιδιαίτερη ζωγραφική πολύ αρχαίας προέλευσης που εκτελείται σε ακόμα φρέσκο ​​σοβά που ενσωματώνει χημικά το χρώμα στους πόρους της, επιτρέποντάς της να διατηρηθεί για γενικά πολύ μεγάλες περιόδους.

Τα κύρια στοιχεία για την υλοποίησή του είναι ως εκ τούτου μια υποστήριξη, το γύψο και το χρώμα.

Το υπόστρωμα, το οποίο μπορεί να είναι ένας τοίχος από πέτρα ή τούβλο, είναι σημαντικό για να είναι στεγνό και χωρίς διαφορές ύψους.

Πριν απλώσετε το στρώμα γύψου στον τοίχο, προχωρήστε στην προετοιμασία ενός κονιάματος που λαμβάνεται με την ένωση ασβεστοποιημένου ασβέστη, χονδροειδούς ή ποζολάνης άμμου και νερού που στη συνέχεια διασκορπίζεται διατηρώντας ένα πάχος περίπου ενός εκατοστού.

Ο σοβάς είναι αντί του καθορισμένου φέροντος στοιχείου για ολόκληρη τη τοιχογραφία, που αποτελείται από λεπτή άμμο, μαρμάρινη σκόνη, κοσκινισμένη ποζολάνη, ασβέστη και νερό.

Τα χρώματα που χρησιμοποιούνται για τη ζωγραφική της τοιχογραφίας, ορυκτής φύσης, εξακολουθούν να εφαρμόζονται βρεγμένα, για να αντισταθούν καλύτερα στην αλκαλική φύση του ίδιου του ασβέστη.

Ο ζωγράφος που χρησιμοποιεί αυτή την τεχνική πρέπει να είναι πολύ σίγουρος για τον εαυτό του, καθώς δεν επιτρέπεται καθόλου δισταγμός ή επανεξέταση λόγω του γεγονότος ότι, μόλις απομείνει ένα χρώμα, αυτό θα απορροφηθεί αμέσως από το γύψο, μη επιτρέποντας συνεπώς τις επακόλουθες διορθώσεις .

Δεδομένου ότι η ενανθράκωση πραγματοποιείται λίγες ώρες μετά την εφαρμογή του γύψου, η τοιχογραφία γίνεται σε μερίδες μεγέθους που επιτρέπει την ολοκλήρωσή τους κατά τη διάρκεια της ημέρας αναφοράς, προτού πραγματοποιηθεί η ξήρανση.

Στην πραγματικότητα, κάποια ρετουσάρισμα μπορεί επίσης να γίνει στεγνή, με τη χρήση ειδικής θερμότητας που πρέπει να εφαρμοστεί στον ήδη στεγνό σοβά, αλλά αυτό αποθαρρύνεται πολύ, καθώς τα χρώματα θα είναι εύκολα αποικοδομήσιμα με την πάροδο του χρόνου.

Για να βελτιστοποιήσετε τους χρωματικούς τόνους, θα πρέπει να λάβετε υπόψη ότι τα χρώματα εμφανίζονται πιο σκοτεινά στον υγρό σοβά, ενώ μετά την ξήρανση το αποτέλεσμα λεύκανσης θα κάνει τα χρώματα πιο ανοιχτά.

Συνιστώμενες αναγνώσεις

• Τι είναι το γεωγραφικό πλάτος και το γεωγραφικό μήκος, πώς υπολογίζονται
• Μακρύ μανίκια μαύρο φόρεμα με κάλτσες και τελειωμένη σε δαντέλα
• Ανταρκτική: πληροφορίες, έδαφος, όαση της Ανταρκτικής
• Τι σημαίνει να αγαπάς πραγματικά ένα άτομο
• Barberry: τι χρησιμοποιείται, θεραπευτικές ιδιότητες των μούρων

Μόλις δημιουργηθεί, η τοιχογραφία μπορεί επίσης να σχιστεί και να αναφερθεί σε καμβά ή σε άλλη υποστήριξη, επιτρέποντας στην πραγματικότητα και την απομάκρυνσή της.

Για να γίνει αυτό, χρησιμοποιείται η μέθοδος του Calicot, η οποία συνίσταται στην πρώτη κόλληση ενός καμβά στην τελική ξηρή τοιχογραφία, για να αποκτήσει το αρνητικό του θέματος, το οποίο θα χρησιμεύσει για να φέρει θετικά την εργασία πίσω σε άλλο καμβά ή διαφορετική υποστήριξη διαφόρων Τύπος.

Το Calicot, που ονομάζεται επίσης πανί της γιαγιάς, είναι ένα ελαφρύ ακατέργαστο βαμβακερό ύφασμα.

Όταν μιλάμε για την πώληση των τοιχογραφιών εννοούμε γενικά την πρόταση μιας τοιχογραφίας που κόπηκε από έναν τοίχο ή ένα δάκρυ τοίχου μιας τοιχογραφίας που αντιπροσωπεύει το trompe l'oeil ή κλασικά θέματα όπως σκηνές κυνηγιού, μάχες, χερούβες και νεκρές φύσεις.

Η τεχνική τοιχογραφίας δεν χρησιμοποιείται σήμερα ευρέως, λόγω των σημαντικών τεχνικών δυσκολιών για την επίτευξη καλών τελικών αποτελεσμάτων, σε αντίθεση με ό, τι συνέβη στους προηγούμενους αιώνες.

Στις παλαιοχριστιανικές και μεσαιωνικές εποχές ο τοίχος προετοιμάστηκε πολύ γρήγορα, τραβώντας άμεσα τα στοιχεία για την προετοιμασία του ίδιου του γύψου, αρχικά εντοπίζοντας τα περιγράμματα στο χρώμα της ώχρας και έπειτα προχωρώντας να τα γεμίσουν για να φτάσουν στις σκιές.

Η εξέλιξη του ικριώματος, στο εργοτάξιο που δημιουργήθηκε ειδικά για τη δημιουργία της τοιχογραφίας, οδήγησε σε εικονοστοιχίες λόγω της μετατόπισης του.

Στη ρωμανική εποχή, όμως, ενώ συνέχιζαν τις τοιχογραφίες για να χρησιμοποιήσουν σκαλωσιές και συνεπώς για να δημιουργήσουν τη τοιχογραφία "κομμάτι", η τεχνική εξευγενίστηκε με την εισαγωγή αχύρου, θραυσμάτων και υφάσματος στο μείγμα του arriccio και του γύψου. , για να διατηρηθεί η υγρασία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, προκειμένου να επιτευχθεί μεγαλύτερος χρόνος βαφής.

Παρόλο που συνεχίζουν να περιγράφουν τα στοιχεία με ερυθρό προσανατολισμό ώχρης, χρησιμοποιούνται επίσης κόλλες, για τα χρώματα που αποτελούνται κυρίως από ασπράδι αυγού, λιωμένο κερί και κόλλα ζωικής προέλευσης.

Κατά τη διάρκεια του δέκατου τέταρτου αιώνα, η τεχνική τοιχογραφίας επεκτάθηκε περισσότερο στην κεντρική και τη νότια Ευρώπη με την εισαγωγή της συνωμοσίας, που προοριζόταν ως προκαταρκτικό σχέδιο για την πραγματική σύνταξη του χρώματος και την εργασία από την ημέρα, παρά με γέφυρες όπως συνέβαινε μέχρι τότε.

Οι συνόψεις έγιναν με μια βούρτσα με κόκκινη γη από τη Σινώπη, πρώτα στην μπούκλα και στη συνέχεια πάνω στο γύψο, αναπαράγοντας ακριβώς τις μορφές της τοιχογραφίας.

Η ύπαρξή τους ανακαλύφθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με τα πρώτα αποσπάσματα των τοιχογραφιών που έγιναν για λόγους αναστήλωσης, τα οποία υπογράμμισαν τα υποκείμενα σχέδια.

Κάνοντας μια καλή τοιχογραφία που απαιτούνται από τους εργαζόμενους που καλούνται να το κάνουν, προσεκτικός σχεδιασμός, πρέπει να αποφασίσει ποιο μέρος του αντικειμένου πρέπει να εκτελέσει πριν από την εφαρμογή του γύψου, αξιολογώντας τον χρόνο εκτέλεσης για να αποδείξει τη σκοπιμότητά του την ημέρα, πριν ξήρανση του γύψου.

Στις μεσαιωνικές τοιχογραφίες τόσο οι ημέρες όσο και οι γέφυρες είναι ανιχνεύσιμες.

Μέσω συγκεκριμένων τεχνικών, οι αρθρώσεις μεταξύ των ημερών και των γεφυρών ήταν καλυμμένες.

Μόλις ολοκληρωθεί η τοιχογραφία, με εντελώς στεγνό σοβά, έγιναν ρετουσές.

Αυτός ο τρόπος εξέλιξης επέτρεψε συχνά τη δημιουργία, με μια καλή προσέγγιση, του σχολείου στο σπίτι ή ακόμα και του καλλιτέχνη που εκτέλεσε το έργο.

Η τοιχογραφία επεκτάθηκε στην Ιταλία ειδικά στην Αναγέννηση, όταν η χρήση της συνωμοσίας εγκαταλείφθηκε υπέρ του προπαρασκευαστικού cartoon.

Με την προπαρασκευαστική τεχνική του χαρτονιού, η τοιχογραφία αναπαρήχθηκε πλήρως στο χαρτόνι σε πλήρες μέγεθος, διάτρητας τις γραμμές που περιγράφουν τα σχήματα, έτσι ώστε να επιτρέπεται η διέλευση σκόνης άνθρακα, που χρησιμοποιείται ειδικά για να αποκτήσει ένα ίχνος που να ακολουθεί φρέσκο ​​σοβά, για να προχωρήσετε με ακρίβεια στην κατανομή του χρώματος με βούρτσα.