Όταν μιλάμε για τη φυσική γεωγραφία της Αφρικής, αναφερόμαστε στα χαρακτηριστικά της επικράτειάς της όπου υπάρχουν μεγάλοι πίνακες.
Αφρικανικά ανάγλυφα
Η αφρικανική επικράτεια χαρακτηρίζεται από την παρουσία μεγάλων σανίδων, συμπεριλαμβανομένου του Αιθιοπικού Acrodoro, στον οποίο βρίσκονται οι αρχαίοι ηφαιστειογενείς ορεινοί όγκοι του Ahaggar, 2918 μ., Και οι Tibesti, 3415 μ., Απομονώνονται και κινούνται προς τα νοτιοανατολικά, εκείνα που σχηματίστηκαν σε πιο πρόσφατες εποχές, του Κιλιμάντζαρο, 5895 μ., και της Κένυας, 5199 μ ..
Από τις πραγματικές οροσειρές, είναι δυνατόν να μιλήσουμε μόνο για τον Άτλαντα, που σχηματίστηκε στο Κένζοζοϊκό του Βορρά και, στον ακραίο Νότο, τις νοτιοαφρικανικές αλυσίδες της περιοχής του Ακρωτηρίου, λόγω της ορνιθοπανίδας της Ηρακινής.
Η μονοτονία των σανίδων διασπάται προς τα ανατολικά με δύο τεράστιες τεκτονικές βυθιζόμενες κοιλότητες, την Κεντρική Αφρική, η οποία ανεβαίνει από τον κόλπο της Σοφάλας στην κοιλάδα του Μέση Νείλου και την Ανατολική Αφρική που προέρχεται από την περιοχή δυτικά του Κιλιμάντζαρο και συνεχίζει στα βόρεια στις περιοχές που καλύπτονται από την Ερυθρά Θάλασσα και τη Νεκρά Θάλασσα.
Κλίμα Αφρική
Κόβεται στα μισά από τον ισημερινό και συμπιέζεται για περίπου τέσσερα πέμπτα στην περιοχή των τροπικών περιοχών, η Αφρική παρουσιάζει πολύ διαφορετικές κλιματολογικές καταστάσεις από περιοχή σε περιοχή.
Εν τούτοις, είναι δυνατόν, συνοπτικά, να δημιουργήσουμε μια ισημερινή ζώνη με υψηλές θερμοκρασίες, χαμηλές εποχιακές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, άφθονες βροχοπτώσεις καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους, με μέγιστα διαλύματα.
Στα βόρεια και στα νότια αυτής της λωρίδας χρώματος με τροπικό κλίμα, με πάντα υψηλές θερμοκρασίες, αλλά πιο ευαίσθητες ετήσιες θερμοκρασίες και περιοδικές βροχές εναλλασσόμενες με μία ή δύο ξηρές περιόδους.
Οι περιοχές Σαχάρα, Καλαχάρι και Ναμίμπια χαρακτηρίζονται από ερημικό κλίμα με πολύ υψηλές θερμοκρασίες κατά τη θερινή περίοδο, πολύ σημαντικές ετήσιες και ημερήσιες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, ελάχιστες ή καθόλου βροχοπτώσεις.
Τέλος, οι ακραίες βόρειες και νότιες περιοχές απολαμβάνουν ένα μεσογειακό κλίμα, με θερμοκρασίες που δεν είναι υπερβολικά υψηλές κατά τη θερινή περίοδο και τους ήπιους χειμώνες.
Οι βροχές είναι το χειμώνα στο βορρά και το καλοκαίρι στην περιοχή του Ακρωτηρίου.
Υδρογραφία Αφρική
Οι τεράστιες υδρογραφικές λεκάνες, στις οποίες χωρίζεται, οφείλονται στην κυρίως πλασματική μορφολογία της ηπείρου.
Συνιστώμενες αναγνώσεις- Ιστορία Αίγυπτος εν συντομία
- Φυσική γεωγραφία Αφρική
- Διαδρομή 7 ημερών στο Μαρόκο: 18 αξέχαστες τοποθεσίες
- Nuweiba: τι να δείτε ανάμεσα στον κόλπο της Άκαμπα και το Σινά
- Andrafiabe: το πιο όμορφο σπήλαιο στη Μαδαγασκάρη
Μεταξύ των μεγάλων ποταμών που είναι οι συλλέκτες του, η πρώτη θέση ανήκει στον Νείλο, ο οποίος ρέει στη Μεσόγειο, όπου τα ύδατα ενός μεγάλου μέρους της Ανατολικής Αφρικής ρέουν μαζί.
Ακολουθήστε τον ποταμό Κονγκό ή το Ζαΐρ που εισάγει τα ισημερινά ύδατα στον Ατλαντικό Ωκεανό, τον Ζαμπεζή και το Λιμπόπο που ρίχνουν τα νερά της Κεντρικής Αφρικής στον Ινδικό Ωκεανό και τέλος τον Νίγηρα και το Πορτοκάλι που ρίχνουν στον Ατλαντικό Ωκεανό αντίστοιχα, τα ύδατα των κεντροδυτικών και των νότιων περιοχών.
Οι λεκάνες υδροσυλλογής χωρίς απορροή στη θάλασσα, οι λίμνες Τσαντ και Ngami και οι περιοχές χωρίς υδάτινες οδούς της Σαχάρας και του Καλαχάρι είναι πολύ μεγάλες, καθώς καλύπτουν περίπου το ένα τέταρτο της ηπείρου.
Όσον αφορά τις λίμνες, καταλαμβάνουν κυρίως το κάτω μέρος ορισμένων τμημάτων των τεκτονικών κοιλοτήτων της Niassa, Tanganyika, Kivu, Edoardo, Alberto και Turkana.
Η λίμνη Βικτώρια, η οποία είναι η μεγαλύτερη στην Αφρική και μία από τις μεγαλύτερες του κόσμου, είναι μια τυπική λίμνη. Το Τσαντ, το Ngami και το Makarikari είναι τεράστιοι βάλτοι, με επιφάνειες που ποικίλλουν ανάλογα με τις εποχές.
Flora Africa
Στις ακραίες βόρειες και νότιες περιοχές υπάρχουν πεύκα, βελανιδιές, εσπεριδοειδή, αμπέλια, ελιές και φοίνικες. Το σιτάρι, το ρύζι, τα όσπρια και το βαμβάκι καλλιεργούνται, καλλιέργειες που, μαζί με τον καφέ και τον καπνό, επηρεάζουν επίσης τις θερμότερες περιοχές, στους τόπους όπου το υψόμετρο ασκεί μετριασμό.
Στις ερημικές περιοχές υπάρχουν μόνο φυτικά είδη προσαρμοσμένα σε άνυδρες συνθήκες, εκτός από τις οάσεις όπου η διαθεσιμότητα νερού επιτρέπει την ανάπτυξη παλατιών και την καλλιέργεια δημητριακών και λαχανικών.
Οι χλοοτάπητες στέπες και οι σαβάνες χαρακτηρίζουν τις υποτροπικές περιοχές όπου ξεχωρίζουν τεράστια δέντρα όπως το βαβόμπα, το συκάριο και το δέντρο του ψωμιού. Τα πυκνά δάση σήραγγας εκτείνεται στη συνέχεια κατά μήκος των μεγάλων υδάτινων οδών, που ονομάζεται έτσι επειδή τα κλαδιά των δέντρων ενώνουν σε μια θολωτή μορφή στο ποτάμι.
Τέλος, στην περιοχή του ισημερινού, υπάρχουν τα καταπράσινα, σχεδόν αδιαπέραστα δάση βροχής, όπου ευδοκιμούν πολύτιμα αρώματα όπως τικ, τριανταφυλλιά, έβενο και μαόνι.
Οι καλλιέργειες από τροπικές και ισημερινές περιοχές είναι κυρίως ζαχαροκάλαμο, καουτσούκ και μπανάνα.
Πανίδα της Αφρικής
Σε εύκρατες περιοχές της Αφρικής, εκτός από τα ζώα των μεσογειακών περιοχών, υπάρχουν τσακάλια, ύαινες, κροκόδειλοι, γύπες και ερωδιούς. Τυπικά ζώα των ερήμων είναι καμήλες και dromedaries.
Στα βελάκια και τις σαβάνες γκαζέλες, αντιλόπες, στρουθοκαμήλους, ελέφαντες, καμηλοπάρδαλες, ζέβρες και πολλά άλλα φυτοφάγα φυτά ευδοκιμούν, απειλούνται από σαρκοφάγα όπως λιοντάρια και λεοπαρδάλεις.
Στα δάση, όπου τα μεγάλα ζώα δεν μπορούν να μετακινούνται εύκολα, η πανίδα αποτελείται κυρίως από πιθήκους, συμπεριλαμβανομένου του γορίλλα και του χιμπατζή, και πολλές ποικιλίες ερπετών, πτηνών και εντόμων.
