σχόλια – Εκείνος που γράφει τον Ψαλμό 139 γνωρίζει ότι ο Θεός είναι παρών και τον γνωρίζει πλήρως. Ζητάει από τον Κύριο να τοποθετήσει το χέρι του σε αυτόν, να αφήσει τον εαυτό του να πάει στο σχέδιό του γεμάτο σοφία που δεν καταλαβαίνει αλλά επιθυμεί.
Ο Ψαλμός 139 είναι πλήρης
[1] Στον κύριο χορό. Ντι Νταβίντ. Ψαλμός. Κύριε, με ελέγχεις και με ξέρεις,
[2] ξέρετε όταν καθίσω και όταν σηκωθώ. Διεισδύστε τις σκέψεις μου από μακριά,
[3] με κοιτάς όταν περπατώ και όταν μένω. Όλοι οι δρόμοι μου είναι γνωστοί σε εσένα.
[4] ο λόγος μου δεν είναι ακόμη στη γλώσσα και εσείς, κύριε, το γνωρίζετε ήδη όλα.
[5] Πίσω και μπροστά σου περιπλανηθείτε και τοποθετήστε το χέρι σας πάνω μου.
[6] Υπέροχο για μένα, τη σοφία σου, πολύ υψηλό, και δεν το καταλαβαίνω.
[7] Πού να πάτε μακριά από το πνεύμα σας, πού να ξεφύγετε από την παρουσία σας;
[8] Αν πάω στον ουρανό, βρίσκεστε εκεί, αν πάω κάτω από τον κάτω κόσμο, εκεί είσαι.
[9] Αν παίρνω τα φτερά της αυγής για να ζήσω στο άκρο της θάλασσας,
[10] και εδώ το χέρι σας καθοδηγεί και το δεξί σας χέρι με αρπάζει.
Συνιστώμενες αναγνώσεις- Ψαλμός 76: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 62: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 102: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 6: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 20: πλήρης, σχόλιο
[11] Αν λέω: "Τουλάχιστον το σκοτάδι θα με καλύψει και η νύχτα θα είναι γύρω μου"?
[12] ακόμα και το σκοτάδι δεν είναι σκοτεινό για σένα, και η νύχτα είναι τόσο ξεκάθαρη όσο η μέρα. γιατί το σκοτάδι σου είναι σαν το φως.
[13] Εσύ είσαι αυτός που δημιούργησε τα έντερά μου και με πλέκωσε στη μήτρα της μητέρας μου.
[14] σε επαίνω, γιατί με έκανε σαν θαύμα. τα έργα σου είναι υπέροχα, με γνωρίζεις εντελώς.
[15] Τα οστά μου δεν ήταν κρυμμένα από εσάς όταν σχηματίστηκαν κρυφά, υφαμένα στα βάθη της γης.
[16] Τα μάτια σου με είδαν άμορφο και όλα ήταν γραμμένα στο βιβλίο σου. οι μέρες μου ήταν σταθερές, όταν δεν υπήρχε ακόμα.
[17] Πόσο βαθιά είναι οι σκέψεις σου για μένα, πόσο μεγάλος είναι ο αριθμός τους, Θεέ;
[18] αν τους υπολογίζω ότι είναι περισσότερο από άμμο, αν πιστεύω ότι τελείωσαν, μαζί σου είναι ακόμα.
[19] Αν ο Θεός κατέστειλε τους αμαρτωλούς! Μπείτε μακριά από μένα, αιματηρούς άντρες.
[20] Μιλούν εναντίον σας με εξαπάτηση: εναντίον σας αναδύονται με απάτη.
[21] Δεν αισθάνομαι, κύριε, όσους σας μισούν, και δεν κατακρίνω τους εχθρούς σας;
[22] Τους θυσιάζω με αμείλικτο μίσος σαν να ήταν εχθροί μου.
[23] Κοιτάξτε με, Θεέ, και ξέρετε την καρδιά μου, δοκιμάστε με και ξέρετε τις σκέψεις μου:
[24] να δούμε εάν περπατώ με τρόπο ψεύδους και με καθοδηγεί στο δρόμο της ζωής.
