Τι σημαίνει Κάρμα, προέλευση του όρου και θρησκευτική έννοια στις διάφορες ανατολικές θρησκείες.
Ορισμός του Κάρμα
Συχνά ακούτε τη λέξη Κάρμα, μια λέξη που προέρχεται από μια αρχαία ινδική γλώσσα, το σανσκριτικό, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει επίσης εξαπλωθεί ευρέως στους δυτικούς πληθυσμούς.
Λαμβανόμενο κυριολεκτικά, ο όρος κάρμα έχει την έννοια της δράσης, που προορίζεται ως πράξη που πρέπει να εκτελεσθεί, έργο που πρέπει να εκτελεσθεί ή υποχρέωση να κάνει κάτι.
Σε μια αρχαία συλλογή ιερών κειμένων που είναι γραμμένα στη γλώσσα του Σανκκρίτα, ο όρος Κάρμα παίρνει την περαιτέρω έννοια μιας θρησκευτικής πράξης ή ιεροτελεστίας.
Στη θρησκευτική σκέψη και στη φιλοσοφία της Ινδίας αυτός ο τρόπος έκφρασης δείχνει μια ενέργεια που στοχεύει στην επίτευξη ενός προκαθορισμένου στόχου, που θεωρείται ως μια πρακτική εξέλιξη της αρχής της αιτίας-αποτελέσματος, ή της δημιουργίας κάτι που προκύπτει από μια συγκεκριμένη δράση.
Με αυτό το νόημα, το Κάρμα αποτελεί έναν από τους κύριους πυλώνες διαφόρων ανατολικών θρησκειών, συμπεριλαμβανομένου του Ινδουισμού, του Βουδισμού και του Ζαϊνισμού, σε στενή συσχέτιση με την αρχή της μετενσάρκωσης.
Δεν είναι ασυνήθιστο η λέξη Κάρμα να συνδέεται με μια αντίληψη της ζωής επικεντρωμένη στην παραίτηση, ότι όλα συμβαίνουν από τον μοιρολατρισμό.
Στη βουδιστική θρησκεία, η έννοια του Κάρμα τείνει στην αισιοδοξία, αφού σύμφωνα με τους δογματικούς κανόνες της, ο όρος αυτός περιλαμβάνει την έννοια μιας ενέργειας που προορίζεται ως επιλογή και όχι ως καθαρός μοιρολατρισμός, προκειμένου να επηρεάσει το μέλλον εκείνων που την ασκούν.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι το Κάρμα αντιπροσωπεύει ένα αποτέλεσμα που δεν μπορεί να τροποποιηθεί από τον άνθρωπο.
Για τον Βουδισμό, οι καλές πράξεις θα οδηγήσουν σε καλές, ενώ κακές πράξεις θα οδηγήσουν αναπόφευκτα στο κακό.
Αυτός ο τρόπος σύλληψης του Κάρμα συνεπώς καθιστά τον άνθρωπο πλήρως υπεύθυνο για τις ενέργειες και τις αποφάσεις του.
