Ορισμός της φιλανθρωπίας και τι σημαίνει φιλάνθρωπος, ετυμολογία του όρου και λαϊκή στάση απέναντι σε άλλους ανθρώπους.
Έννοια του φιλάνθρωπου
Ένας φιλάνθρωπος ορίζεται ως κάποιος που εργάζεται γενναιόδωρα, με αλτρουισμό και αγάπη του γείτονα, για να φέρει καλό σε ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια.
Ο όρος φιλανθρωπία, που προέρχεται από την ελληνική filìa, που σημαίνει αγάπη, και ο ανθρόπος, που σημαίνει άνθρωπος, αντιπροσωπεύει ένα συναίσθημα που στοχεύει στο καλό, που αναγνωρίζεται με την ελεύθερη αγάπη προς τον γείτονά του, χαρακτηριζόμενο από ένα ακραίο έργο γενναιοδωρίας κέρδος.
Αυτή η λέξη χρησιμοποιήθηκε αρχικά από το Circolo degli Scipioni, τον δεύτερο αιώνα π.Χ., μια ομάδα που σχηματίζεται από Ρωμαίους πολίτες, για να δείξει μια προτίμηση για τη συζήτηση φιλοσοφικών και λογοτεχνικών θεμάτων.
Αλλά στον επόμενο αιώνα ο Cicero άλλαξε το νόημά του, δίνοντας φιλανθρωπία έναν ορισμό παρόμοιο με τον σημερινό, προσδιορίζοντάς τον με μια καθαρή αίσθηση γενναιοδωρίας και τεράστιας ευαισθησίας.
Ξεκινώντας από τον ερχομό του χριστιανισμού, η χριστιανική φιλανθρωπία διακρίθηκε σαφώς από τη φιλανθρωπία, η οποία βλέπει την πρώτη έλευση απευθείας από την αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο, ο οποίος με τη σειρά του μπορεί να μετατρέψει την αγάπη του προς τον γείτονά του, καθώς και με δώρα υλικά, συμπεριλαμβανομένων των χρημάτων, ιδίως με τη φυσική παρουσία και τη μαρτυρία μιας ζωντανής πίστης στον Θεό.
