Τι σημαίνει Zenit, πού προέρχεται αυτός ο όρος κυρίως από το διάστημα και την αστρονομία ως ορισμός και διαφορά σε σχέση με το nadir ως πόλους που οριοθετούν τον ορίζοντα.

Έννοια του zenith

Όταν πραγματοποιούμε αστρονομικές παρατηρήσεις σχετικά με τον ουρανό, το σημείο που αντιστοιχεί στη διασταύρωση μεταξύ της γραμμής κάθετης προς το επίπεδο του ορίζοντα που διέρχεται από το σημείο παρατήρησης με την ορατή επιφάνεια του ουράνιου ημισφαιρίου ονομάζεται ζενίθ.

Με λίγα λόγια, το ζενίθ δεν είναι τίποτα περισσότερο από το φανταστικό σημείο που βρίσκεται ακριβώς πάνω από το κεφάλι αυτού που κάνει αυτό το είδος επιστημονικής παρατήρησης.

Σε μια θέση διαμετρικά αντίθετη από το ζενίθ είναι το ναδίρ, από αυτή την ιδιαιτερότητα προκύπτει το γεγονός ότι ο Ζένιτ και ο Ναντίρ ορίζονται ως οι πόλοι του ορίζοντα.

Για να δώσετε ένα πρακτικό παράδειγμα, σκεφτείτε μόνο το φαινόμενο του ήλιου που τοποθετείται ακριβώς στο ζενίθ, ένα γεγονός που παρατηρείται μόνο το μεσημέρι στον ισημερινό κατά τη διάρκεια των ισημεριών ή στις τροπικές περιοχές των σολίστ.

Για να απλοποιήσετε, μπορείτε να φανταστείτε μια ευθεία που, ξεκινώντας από το κέντρο του κεφαλιού του παρατηρητή, εκτείνεται προς τον ουρανό υπό γωνία 90 βαθμών, μέχρι να αγγίξει ουσιαστικά σε ένα εικονικό σημείο που ονομάζεται Zenit.

Όταν ένα αστέρι φτάσει σε ύψος ίσο με 90 ° σε σχέση με το σημείο παρατήρησης, λέγεται ότι βρίσκεται στο Zenit, δηλαδή βρίσκεται πάνω από τον παρατηρητή, ο οποίος, για να το παρατηρήσει, πρέπει να στέκεται απόλυτα ευθεία με την κεφαλή κλίση προς τα πίσω όσο είναι δυνατόν, ή εναλλακτικά να ξαπλώνει.

Η παρατήρηση αυτή μπορεί να εφαρμοστεί μόνο σε μια συγκεκριμένη ημέρα με συγκεκριμένο χρόνο, όταν η απόκλιση ενός αστεριού αντιστοιχεί στην ίδια τιμή και τον ακρογωνιαίο λίθο του γεωγραφικού πλάτους στον οποίο τοποθετείται ο παρατηρητής.