Πολύ σύνθετο σε ποικίλα γεγονότα, η αφρικανική τέχνη χωρίζεται συνήθως σε τρεις ομάδες.
Οι 3 ομάδες της αφρικανικής τέχνης
Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει τα στοιχεία της προϊστορικής τέχνης της βόρειας Αφρικής που βρέθηκαν στα ανάγλυφα του Άτλαντα, της Τασίλης και σε διάφορες ορεινές περιοχές της ερήμου της Σαχάρας και της νότιας Αφρικής, συμπεριλαμβανομένων εκατοντάδων πολυχρωματικών παραστάσεων, χαραγμένες ή ζωγραφισμένες πάνω σε βράχο , ζωικού υποκειμένου και χαρακτηρίζεται από έντονο ρεαλισμό.
Η δεύτερη ομάδα είναι αυτή των αρχαιολογικών πολιτισμών, που άκμασαν πριν από την καθιέρωση των σχέσεων με την Ευρώπη.
Μεταξύ των καλύτερων εκφράσεων είναι τα μεγαλοπρεπή Ροδεσιανά ερείπια της Ζιμπάμπουε, που χρονολογούνται από τον VIII-XV αιώνα και η πλαστική τέχνη που αναπτύχθηκε από τον XI έως τον XVII αιώνα στην περιοχή μεταξύ Κόλπου της Γουινέας και νότιας Σαχάρας, ιδιαίτερα στα κέντρα της Ife και Μπενίν, με ανθρώπινα ή ζωικά ειδώλια από πέτρα και τερακότα, μικρά μπρούντζο, εικονογραφίες, όπου ο ρεαλισμός και η σχηματοποίηση συνδυάζονται αξιοθαύμαστα.
Σύγχρονα καλλιτεχνικά γεγονότα, με στόχο τη συνέχιση ή την ανάκτηση των αυτοχθόνων εκφράσεων, αποτελούν την τρίτη ομάδα.
Μπορούμε να διακρίνουμε τρεις στυλιστικές περιοχές παραγωγής, δηλαδή την κεντροδυτική περιοχή, την περιοχή του Κόλπου της Γουινέας και την περιοχή των πολιτισμών Bantu, η οποία περιλαμβάνει τους πληθυσμούς του Κονγκό, της Αγκόλας, του Καμερούν και της Ταγγανίκας, η παραγωγή των οποίων εμπνέεται από ένα εξιδανικευμένο ρεαλισμό που είναι η πιο παραδειγματική εκδήλωση του Αφρικανικού πνεύματος.
Προτιμώμενο υλικό στη σύγχρονη παραγωγή είναι το ξύλο, αλλά δεν υπάρχει έλλειψη χαλκού και ελεφαντόδοντου, με τα οποία δουλεύουν οι μεγάλες μάσκες και τα μικρά αγάλματα, που συνδέονται γενικά με τις μαγικές τελετουργίες και τη λατρεία των νεκρών, έργα που θεωρούνται ως η πιο τυπική εκδήλωση της τέχνης μαύρο.
