Τι να δείτε στη Λούκα, διαδρομή που περιλαμβάνει τα κυριότερα μνημεία και μέρη ενδιαφέροντος, όπως ο Πύργος Guinigi, η εκκλησία San Michele, η Piazza Anfiteatro, η Βασιλική του San Frediano και ο καθεδρικός ναός του San Martino, όπου βρίσκεται το Άγιο Πρόσωπο.
Τουριστικές πληροφορίες
Το Lucca, που είναι τυλιγμένο στους τοίχους του, είναι μια πόλη της Τοσκάνης με άθικτο αρχαίο ύφασμα.
Μια βόλτα στους τοίχους με τα πόδια ή με ποδήλατο είναι σκόπιμη, καθώς προσφέρει υποβλητικές απόψεις και διάφορες απόψεις της πόλης.
Η Lucca αντιπροσωπεύει μία από τις σημαντικότερες πόλεις της Ιταλίας και φημίζεται για το γεγονός ότι είναι η μόνη πόλη στον κόσμο με έναν κύκλο τοίχων που εξακολουθεί να είναι άθικτος, που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα, ο οποίος αναπτύσσεται πάνω από ένα μονοπάτι 4210 μέτρων το οποίο μπορεί να ταξιδέψει εξ ολοκλήρου περπάτημα ή ποδηλασία.
Το ιστορικό κέντρο της πόλης είναι επίσης πολύ καλά διατηρημένο και γεμάτο από σημαντικά μνημεία και εκκλησίες.
Ο κεντρικός δρόμος είναι μέσω Fillungo, υποδηλώνοντας περιοχές είναι Piazza San Michele, Piazza San Martino με τον επιβλητικό καθεδρικό ναό και Piazza San Frediano, όπου η πανέμορφη βασιλική με εξωτερικό μωσαϊκό έχει θέα και κοντά στην οποία βρίσκεται η Piazza Anfiteatro, ένα άλλο αστικό μαργαριτάρι.
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της πόλης είναι ότι έχει ένα πολύ καλά διατηρημένο ιστορικό κέντρο που περιβάλλεται από τον κύκλο των όμορφων δεντρόφυτων τειχών που χρονολογούνται από τον XV-XVII αιώνα των οποίων η περίμετρος μετρά περίπου 4200 μέτρα.
Για τον μεγάλο αριθμό των εκκλησιών, που έκλεισαν σήμερα, η Λούκα ονομάζεται επίσης πόλη εκατό εκκλησιών.
Περπατώντας στο κέντρο μπορείτε να θαυμάσετε πολυάριθμες μεσαιωνικές εκκλησίες με μεγάλη καλλιτεχνική αξία σε δρόμους και δρόμους όπου μπορείτε να θαυμάσετε υπέροχα κτίσματα της Αναγέννησης με διάφορους πύργους.
Η Piazza Napoleone που χρονολογείται από την εποχή του πριγκιπάτου της Elisa Baciocchi πρόσφατα ανακαινίστηκε για να την επαναφέρει στην παλιά της δόξα με άφθονο χώρο και περίμετρο που χαρακτηρίζεται από δέντρα με άνετους πάγκους από τους οποίους θαυμάστε το παλάτι του Δούκα.
Piazza San Martino, που έχει θέα στον καθεδρικό ναό της Lucca αφιερωμένο στον ομώνυμο Άγιο
Συνιστώμενες αναγνώσεις- Artimino (Τοσκάνη): τι να δείτε
- San Galgano (Τοσκάνη): τι να δείτε
- Poggibonsi (Τοσκάνη): τι να δείτε
- Castiglione di Garfagnana (Τοσκάνη): τι να δείτε
- Τοσκάνη: Ταξίδια της Κυριακής
Piazza San Michele, τόπος συνάντησης και αγορά παροχών που πραγματοποιείται με την ευκαιρία των κυριότερων διακοπών (Χριστούγεννα, Πάσχα, San Paolino, Santa Croce κ.λπ.)
Πλατεία Αμφιθέατρο, που γεννήθηκε στα ερείπια του αρχαίου ρωμαϊκού αμφιθεάτρου από τον αρχιτέκτονα Nottolini και είναι μοναδικό στο αρχιτεκτονικό του είδος για το χαρακτηριστικό ωοειδές σχήμα του.
Το Torre Guinigi, το οποίο είναι προσβάσιμο από την Via Sant'Andrea 45, είναι το πιο σημαντικό στο Lucca.
Οι Γουίνιγκοι ήταν άρχοντες της πόλης και στην κορυφή του πύργου έβαλαν μια τεράστια δρυς δρυς, ένα δέντρο που το χαρακτηρίζει ακόμα και το μύθο έχει ότι τα χρυσά κλειδιά της πόλης είναι θαμμένα στη γη στην οποία φυτεύονται.
Το Torre delle Ore, με το αρχαίο ρολόι που εξακολουθεί να λειτουργεί, το οποίο σηματοδοτεί το πέρασμα του χρόνου για όσους ζουν και εργάζονται στο ιστορικό κέντρο, είναι ανοιχτό για το κοινό και προσφέρει μια υπέροχη θέα από πάνω της Lucca και τα περίχωρά της.
Η Lucca, μια πόλη τέχνης που περιβάλλεται από τα περίφημα και ανέγγιχτα αστικά τείχη της, η οποία περιβάλλει ένα ανέπαφο ιστορικό κέντρο, όπου οι εκκλησίες, οι πύργοι και τα παλάτια επιδεικνύουν έναν αξιοθαύμαστο αρχιτεκτονικό πλούτο.
Η Λούκα ονομάζεται επίσης πόλη εκατό εκκλησιών, για τα πολυάριθμα κτίρια αυτού του τύπου.
Για να δείτε την Piazza Napoleone με την Palazzo della Provincia, την εκκλησία του Ss Giovanni και την Reparata με τα υπόγεια, όπου είναι δυνατόν να κάνετε μια αρχαιολογική διαδρομή στις φάσεις κατασκευής του ναού, την Piazza San Martino με τον καθεδρικό ναό και μέσα στο κηδεία του μνημείου Το Ilaria del Carretto, το αριστούργημα του Jacopo della Quercia, η πλατεία San Michele και η εκκλησία του San Michele στο Foro, η εκκλησία του San Frediano, το βυζαντινό μωσαϊκό στην πρόσοψη είναι αξιοσημείωτα και η Piazza del Mercato, στην περιοχή του ρωμαϊκού αμφιθεάτρου.
Στη Villa Guinigi, μια κατοικία του Paolo Guinigi του 15ου αιώνα, Λόρκα από το 1400 έως το 1430, υπάρχει ένα εθνικό μουσείο αφιερωμένο στην έκθεση των αξιοσημείωτων έργων τέχνης Lucca της Lucca και ξένων καλλιτεχνών που καλούνται να λειτουργούν στην πόλη με περίφημους χαρακτήρες εκκλησιαστικών και λαϊκών.
Το Palazzo Pinacoteca Nazionale στεγάζεται στο Palazzo Mansi, το οποίο βρίσκεται στη Via Galli Tassi.
Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Μαρτίνου, αφιερωμένος το 1070 και τελείωσε το 1257, είναι ένα αριστούργημα της ρωμανικής τέχνης.
Σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε από τον επίσκοπο Frediano, ο οποίος έγινε ένας άγιος τον 6ο αιώνα, αργότερα ξαναχτίστηκε το 1060 από τον Anselmo da Baggio, επίσκοπο της πόλης, που τελικά αναδιαμορφώθηκε μεταξύ του δωδέκατου και του δέκατου τρίτου αιώνα.
Η πρόσοψη, εμπνευσμένη από εκείνη του καθεδρικού ναού της Πίζας, εμπλουτίστηκε από τον Guidetto da Como, ο οποίος τον ενθρόνισε το 1204 με τυπικά στοιχεία του ρωμανικού στυλ της Lucca.
Στο εσωτερικό υπάρχουν δύο μνημεία πολύ αγαπητά στους κατοίκους της Lucca, το Volto Santo και το κηρυγικό μνημείο της Ilaria del Carretto.
Το Άγιο Πρόσωπο είναι ένας ξύλινος σταυρός τοποθετημένος σε ένα παρεκκλήσι που χτίστηκε από τον Matteo Civitali στον αριστερό ναό του καθεδρικού ναού.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο σταυρός ήταν σκαλισμένος από τον Νικόδημο, ο οποίος με τον Ιησού του Αριμαθέα έβαλε τον Ιησού στον τάφο.
Κατά μήκος της Via Francigena, οι μεσαιωνικοί προσκυνητές σταμάτησαν μπροστά στην εικόνα του για να του δώσουν φόρο τιμής.
Αυτή η αναπαράσταση του Χριστού ζωντανή, θριαμβευτική πάνω από το θάνατο, εξακολουθεί να τιμάται σήμερα από τους κατοίκους της Lucca και από εκείνους που επισκέπτονται την πόλη, ιδιαίτερα στις 13 Σεπτεμβρίου για τη γιορτή του Santa Croce.
Ένας λαβύρινθος είναι σκαλισμένος έξω από τον καθεδρικό ναό, επίσης ένα σύμβολο του προσκυνήματος, το οποίο αντιπροσωπεύει τη δυσκολία επιλογής του μοναδικού σωστού μονοπατιού μεταξύ των θραυστικών τρόπων ζωής.
Κάτω από την πόρτα μπροστά στην πρόσοψη του καθεδρικού ναού, υπήρχαν τα παγκάκια για την αλλαγή των χρημάτων, μια μάλλον ασυνήθιστη θέση για τον δυτικό κόσμο.
Το κηδεία του Ilaria del Carretto, ένα αριστούργημα του Jacopo della Quercia που χρονολογείται από το 1408, είναι ένα από τα καλύτερα γλυπτά της Ιταλικής Αναγέννησης.
Η Ilaria del Carretto, σύζυγος του Paolo Guinigi, ηγέτης της Lucca, πέθανε πολύ νεαρά κατά τον τοκετό.
Ο σύζυγός της, ο οποίος την αγαπούσε πολύ, είχε τον Jacopo della Quercia να δημιουργήσει αυτό το θαυμάσιο έργο, το οποίο βρίσκεται τώρα στο σκευοφυλάκιο του καθεδρικού ναού.
Τι να δείτε
Η εκκλησία του San Michele στο Foro χτίστηκε μεταξύ του 1070 και του τέλους του 1200, στα λείψανα προηγούμενης εκκλησίας αφιερωμένης στο San Michele, το οποίο βρισκόταν στο κέντρο του αρχαίου ρωμαϊκού φόρουμ.
Είναι έργο γοτθικού ρυθμού με ρωμανικά μοτίβα, με όμορφη πρόσοψη, στην κορυφή της οποίας τοποθετείται το άγαλμα του Αγίου Μιχαήλ Αρχαγγέλου.
Από τα αρχαία χρονικά της Λούκας φαίνεται ότι κάτω από την κυριαρχία του Δόγη της Πίζας Τζιοβάνι ντελ'Αγγέλο, ο τελευταίος όροφος του καμπαναριού κατεδαφίστηκε για να αποφευχθεί η υπέρβαση του πύργου του Αυγούστα σε ύψος, που χρησιμοποιείται για την ανταλλαγή σημάτων μέσα από τα βουνά Πιζάν, ο ήχος των καμπάνων θα μπορούσε να είχε ακουστεί μέχρι την Πίζα.
Η βασιλική του San Frediano, ήδη από τον 6ο αιώνα, υπήρχε στον τόπο όπου βρίσκεται η σημερινή βασιλική, μια εκκλησία χτισμένη κατ 'εντολή του San Frediano, επισκόπου της Lucca, του οποίου το σώμα τοποθετήθηκε σε μια κρύπτη στην εκκλησία αυτή προς το τέλος του 8ου αιώνα .
Η κατασκευή του σημερινού κτιρίου ξεκίνησε το 1112 και το 1147 υπήρξε η διακονία του.
Τον δέκατο τρίτο αιώνα, η Εκκλησία ανατράφηκε και κοσμείται με ένα υπέροχο ψηφιδωτό με χρυσό υπόβαθρο που τοποθετείται στο πάνω μέρος της πρόσοψης.
Η βασιλική, με ένα εσωτερικό με τρία ναΐδες χωρισμένα από κίονες που χαρακτηρίζονται από πρωτεύουσες, για τα περισσότερα από τα ερείπια που προέρχονται από τη Ρώμη, εμπλουτίζεται με ψιλοκομμένα παράπλευρα παρεκκλήσια, όπως το παρεκκλήσι Fatinelli, το οποίο στεγάζει το ιερό με το σώμα της Santa Zita.
Το παρεκκλήσι της Σάντα Ζήτα και το εκκλησάκι της Madonna del Soccorso ήταν αρχικά μέρος του νεκροταφείου της Santa Caterina, δίπλα στη βασιλική.
Στον χώρο που προορίζεται για το Βαπτιστήριο υπάρχει η Βαπτιστική Γραμματοσειρά, μια σημαντική μαρτυρία του ρωμανικού γλυπτού της Lucca.
Η εκκλησία του Santi Giovanni e Reparata, με την σημερινή της δομή, χρονολογείται σε μεγάλο βαθμό στην ανοικοδόμηση που πραγματοποιήθηκε στο δεύτερο μισό του δωδέκατου αιώνα.
Μεταξύ του τέλους του δέκατου έκτου αιώνα και των αρχών του δέκατου έβδομου αιώνα, δημιουργήθηκε η πρόσοψη, η οποία έχει διατηρήσει την αρχική ρωμανική πύλη και την ξύλινη οροφή.
Η βασιλική έχει διατηρήσει το ίδιο σχέδιο του προηγούμενου φυτού, που χτίστηκε μεταξύ του τέταρτου και του πέμπτου αιώνα, σε μια περιοχή ρωμαϊκού οικισμού, όπως αποδεικνύεται από τον τεράστιο αρχαιολογικό χώρο που μπορεί να επισκεφθεί κανείς σύμφωνα με το σχέδιο της Βασιλικής.
Στην περιοχή του Βαπτιστηρίου, οι ανασκαφές αποκάλυψαν πέντε διαφορετικά επίπεδα διαστρωμάτωσης, τα οποία αντιστοιχούν σε δώδεκα αιώνες της ιστορίας της πόλης.
Η Piazza dellAmfiteatro χτίστηκε στα ερείπια του αρχαίου ρωμαϊκού αμφιθεάτρου, που χρονολογείται από τον 1ο αιώνα μ.Χ.
Ελλειπτικό σχήμα, η δομή έπεσε σε καταστροφή κατά τη διάρκεια των βαρβαρικών εισβολών, κατά τη διάρκεια των αιώνων έγινε ένα είδος λατομείου για οικοδομικά υλικά, μέχρι να χτιστούν σπίτια στα υπολείμματα της δομής, διατηρώντας το ελλειπτικό προφίλ.
Τον δέκατο ένατο αιώνα, ανατέθηκε στον αρχιτέκτονα Lorenzo Nottolini να χτίσει την σημερινή πλατεία, καταστρέφοντας τα σπίτια που είχαν κτιστεί στο κέντρο και κτίζοντας γύρω από το δρόμο του αμφιθεάτρου.
Όπως αναφέρθηκε ήδη, η Lucca περικλείεται από ένα τείχος 4 χλμ. Και διακόσια είκοσι μέτρα, το οποίο κατασκευάστηκε το 1504 από τη Δημοκρατία της Lucca και των οποίων η εργασία άρχισε στα μέσα του 16ου αιώνα και έληξε το 1645.
Αυτό το εντυπωσιακό έργο, το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα, αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα στρατιωτικής αρχιτεκτονικής.
Μέσα στους τοίχους υπάρχουν μαρτυρίες οχυρώσεων που χρονολογούνται από τις προηγούμενες εποχές.
Η πρώτη διάταξη της ρωμαϊκής περιόδου παρέμεινε στην υπεράσπιση της πόλης μέχρι τα πρώτα χρόνια του δέκατου αιώνα, όταν, λόγω της κακής κατάστασης των τειχών, έγινε αναγκαία η κατασκευή ενός νέου μεσαιωνικού τοίχου, των οποίων τα έργα έγιναν μεταξύ ενδέκατος και δωδέκατος αιώνες.
Νέες παρεμβάσεις και επεκτάσεις πραγματοποιήθηκαν στη συνέχεια, από το δεύτερο μισό του δέκατου τέταρτου αιώνα μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 15ου αιώνα, λόγω της αύξησης του πληθυσμού και των μεταβαλλόμενων πολιτικών και οικονομικών συνθηκών.
Τον δέκατο ένατο αιώνα, η Μαρία Λουίζα του Μπουρμπόν ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Lorenzo Nottolini να μετατρέψει τους τοίχους σε δημόσιο περίπατο με διακόσμηση δέντρων.
Σήμερα οι τοίχοι αποτελούν ένα τεράστιο δημόσιο πάρκο που προσφέρει στους επισκέπτες και το Lucchesi την ευκαιρία να περπατήσουν στο πράσινο, θαυμάζοντας την όμορφη πανοραμική θέα που προσφέρονται από διάφορες απόψεις, πάνω από το ιστορικό κέντρο.
Μην ξεχνάτε ότι ο διάσημος συνθέτης Giacomo Puccini γεννήθηκε στη Lucca, η γενέτειρά του, που μετατράπηκε σε μουσείο, βρίσκεται στη Via di Poggio, κοντά στην Piazza San Michele.
Ο όρος Lucca αναφέρεται στην εδαφική περιοχή γύρω από την πόλη Lucca, μια πόλη που επισκέπτεται για τουρισμό που βρίσκεται στην περιοχή της Τοσκάνης στην Ιταλία.
Η περιοχή Lucca περιβάλλεται από ορισμένες οροσειρές.
Στα νοτιοδυτικά βρίσκονται τα όρη Pisan που σημαίνουν τα σύνορα με την επαρχία της Πίζας και της οποίας το Monte Serra είναι το υψηλότερο ακριβώς κάτω από ένα χίλια μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας.
Προς τα βόρεια επεκτείνεται η Τοσκάνη-Εμιλιανή Απεννίνη με το Pizzorne ενώ στα δυτικά βρίσκονται οι Άλπες Άψη.
Στο Lucca υπάρχουν επίσης πολλά αρχοντικά, τα οποία χαρακτηρίζονται ως Ville Lucchesi, όπως Villa Mansi, Villa Oliva, Villa Reale, Villa Grabau, Villa Torrigiani και Villa Bernardini, μερικά από τα οποία μπορούν να επισκεφθούν τακτικά, άλλα μόνο κατόπιν ραντεβού ή για τελετές.
