Τι να δείτε στο Prato, ένα μονοήμερο δρομολόγιο που περιλαμβάνει τα κυριότερα μνημεία και μέρη ενδιαφέροντος, όπως το Duomo, το Κάστρο του Αυτοκράτορα, τη Βασιλική της Santa Maria delle Carceri και το Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας.
Τουριστικές πληροφορίες
Από την προϊστορική εποχή, το έδαφος του Prato ήταν η έδρα των ανθρωπίνων πόρων, τα πολυάριθμα αντικείμενα που βρέθηκαν στην περιοχή Galceti, μια τοποθεσία που βρίσκεται στις νότιες πλαγιές του Monte Ferrato, βορειοδυτικά της πόλης, το μαρτυρούν.
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στην περιοχή Gonfienti, ανατολικά του Prato, έφεραν στο φως μια ετρουσκική πόλη μεγάλου μεγέθους, αποδεικνύοντας την παρουσία των Ετρουσκάνων στην περιοχή, όπως όμως διαπιστώθηκε ήδη από άλλα σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα.
Όταν έφθασαν οι Ρωμαίοι, η γη όπου βρίσκεται σήμερα το Prato προοριζόταν για τη θωράκιση, δηλ. Οργανωμένη σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο πρότυπο δρόμων, καναλιών και αγροτικών οικοπέδων, που ανατέθηκε σε νέους αποίκους, γενικά βετεράνους στρατιώτες, ενώ η ύπαρξη έναν αστικό οικισμό αυτής της εποχής.
Στη συνέχεια, οι Lombards εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Prato, ειδικά στο Val di Bisenzio και στην περιοχή Montemurlo, αλλά είναι απαραίτητο να περιμένουμε τον 9ο αιώνα για να πάρουμε τα πρώτα νέα της πόλης του Prato.
Πράγματι, περίπου στις αρχές του 11ου αιώνα, το αστικό κέντρο του Prato σχηματίστηκε, μέσω της συγχώνευσης δύο κατοικημένων περιοχών, του Borgo al Cornio, που βρίσκεται κοντά στο Pieve di Santo Stefano, τον σημερινό καθεδρικό ναό, και εκείνο δίπλα στην κατοικία του Alberti Counts, πάνω από τα ερείπια του οποίου χτίστηκε το Κάστρο του Αυτοκράτορα από τον Φρειδερίκο Β '.
Το Prato ιδρύθηκε ως ελεύθερος δήμος τον δωδέκατο αιώνα, μεταξύ του δωδέκατου και του δέκατου τρίτου αιώνα άρχισε η επεξεργασία του μαλλιού και η κατασκευή υφασμάτων, χάρη στην παρουσία του ποταμού Bisenzio, που ευνόησε τη δημιουργία ενός συστήματος καναλιών που ονομάζεται gore, να δέχεται τα νερά της και χρήσιμη για την παροχή ενέργειας στους πραλίνας, καθώς και για το πλύσιμο των ρούχων.
Η κλωστοϋφαντουργική τέχνη εγκαθιδρύθηκε και είχε μεγάλη ανάπτυξη τον δέκατο τέταρτο αιώνα, με τη δημιουργία των συντεχνιών των τεχνών και των εμπορικών ανταλλαγών με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Το αρχείο των γραμμάτων, των μητρώων και άλλων αντικειμένων που ανήκαν στον Francesco Datini, ο διάσημος έμπορος του Prato, είναι πολύ ενδιαφέρουσα απόδειξη αυτού.
Εν τω μεταξύ, η κοντινή Φλωρεντία, η οποία είχε πάντα στόχους κατάκτησης προς τον Πράτο, είχε πλήρη έλεγχο το 1351.
Ο Prato πωλήθηκε από τη Βασίλισσα Τζιοβάννα της Νάπολης στη Φλωρεντία και ακολούθησε τη μοίρα της στους επόμενους αιώνες, τόσο κάτω από τη δυναστεία των Medici όσο και με τη Φλωρεντία, και ακριβώς ως συνέπεια μιας συμφωνίας των Medici με τον στρατό της Αγίας Η συμμαχία που έγινε μεταξύ του Πάπα Ιούλιου Β και των Ισπανών, καθώς είχαν έξοδο από τη Φλωρεντία και ήθελαν να επιστρέψουν εκεί, στις 29 Αυγούστου 1512, οι Ισπανοί στρατιώτες πολιορκίασαν την πόλη του Prato και έκαναν μια τεράστια καταστροφή, που ονομάζεται Σάκ της Prato.
Συνιστώμενες αναγνώσεις- Artimino (Τοσκάνη): τι να δείτε
- San Galgano (Τοσκάνη): τι να δείτε
- Poggibonsi (Τοσκάνη): τι να δείτε
- Castiglione di Garfagnana (Τοσκάνη): τι να δείτε
- Τοσκάνη: Ταξίδια της Κυριακής
Κάτω από την οικογένεια Medici χτίστηκαν βίλες, ευγενικά παλάτια και η εκκλησία της Santa Maria delle Carceri, που χτίστηκε σε έργο του αρχιτέκτονα Giuliano da Sangallo.
Ο δέκατος έβδομος αιώνας αντιπροσώπευε μια περίοδο οικονομικής παρακμής για τον Prato, η οποία έληξε στις αρχές του δέκατου όγδοου αιώνα, με την άφιξη των Δούκων της Λορένης, οι οποίοι τόνωσαν την πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της πόλης, η οποία επιβεβαιώθηκε σημαντικά στους επόμενους αιώνες.
Τι να δείτε
Ο καθεδρικός ναός του Prato, αφιερωμένος στον Santo Stefano, χτίστηκε το ρωμαϊκό στιλ τον δωδέκατο και δέκατο τρίτο αιώνα, με την επέκταση του δέκατου τέταρτου αιώνα που οδήγησε στην προσθήκη της γοτθικής κρουαζιέρας.
Στο εσωτερικό υπάρχουν τοιχογραφίες του Φιλιππού Λίπη, που θεωρούνται από τους σημαντικότερους εικονογραφικούς κύκλους της πρώιμης Αναγέννησης και στο παρεκκλήσι της Ιερής Κινγκόλο, τοιχογραφημένο από τον Αγνόλο Γκάντι, διατηρείται η Σακρά Τσιντόλα, η ζώνη που σύμφωνα με τις αρχαίες παραδόσεις, η Παναγία δώρισε στον Άγιο Θωμά όταν μισθώθηκε.
Αυτά τα πολύτιμα λείψανα, πολύ σημαντικά στη θρησκευτική και ιστορική ιστορία του Prato, δείχνονται στους πιστούς 5 φορές το χρόνο (8 Σεπτεμβρίου, Χριστούγεννα, Πάσχα, 1 Μαΐου, 15 Αυγούστου), από το Pulpit του Donatello, που χτίστηκε για το σκοπό αυτό στη γωνία δεξιά της πρόσοψης του καθεδρικού ναού.
Στο Μουσείο της Όπερας Ντουόμο, που στεγάζεται στο Ανάκτορο του Επίσκοπου και χρονολογείται από τους μεσαιωνικούς χρόνους, σώζονται αξιόλογα έργα.
Στο κέντρο της Piazza del Comune υπάρχει ένα αντίγραφο του Fontana del Bacchino, του Fernando Tacca, του οποίου το πρωτότυπο βρίσκεται στο αίθριο του Δημαρχείου.
Το Palazzo Pretorio έχει θέα στην πλατεία, που χρονολογείται από τον δέκατο τρίτο και δέκατο τέταρτο αιώνα, όπου στεγάζεται η Δημοτική Πινακοθήκη.
Η βασιλική της Santa Maria delle Carceri, με ελληνικό σταυρό, είναι ένα αριστούργημα αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής που δημιουργήθηκε σε ένα έργο του αρχιτέκτονα Giuliano da Sangallo.
Το Κάστρο του Αυτοκράτορα είναι ένα επιβλητικό τετράγωνο κτίριο, το οποίο ανεγέρθηκε με εντολή του Φρειδερίκου Β μεταξύ 1237 και 1248.
Οι εκκλησίες του San Domenico, του San Francesco και του Sant'Agostino αξίζουν επίσης να επισκεφθούν.
Το Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας βρίσκεται στα ανακαινισμένα δωμάτια του πρώην νεκροταφείου Campolmi, μέσα στα μεσαιωνικά τείχη της πόλης.
Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Luigi Pecci, που βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της πόλης, στεγάζει συλλογές διεθνών καλλιτεχνών.
