σχόλια – Ο Ψαλμός 109 μιλάει για έναν άνθρωπο βαθιά τραυματισμένο στην καρδιά, έκανε το θέμα των κατηγοριών τη στιγμή που προσεύχεται. Ζητάει από τον Θεό ότι το μίσος δεν θριαμβεύει πάνω του, αλλά αυτή η θεϊκή εκδίκηση απελευθερώνεται από εκείνους που έχουν συνωμοτήσει εναντίον του. Λόγω αυτής της εκπληκτικής έκφρασης του συγγραφέα, αυτή η καμπύλη αποκλείεται από τη χριστιανική απαγγελία, καθώς κανείς δεν πρέπει ποτέ να καταραμένο ως βασική αρχή.
Ο Ψαλμός 109 ολοκληρώθηκε
[1] Στον κύριο χορό. Ντι Νταβίντ. Ψαλμός. Θεέ μου της έπαινος μου, μην σιωπά,
[2] αφού το στόμα των ασεβών και ο άνθρωπος της απάτης άνοιξαν εναντίον μου. μιλούν σε μένα σε γλώσσα ψεύδους.
[3] Με επενδύουν με λόγια μίσους, με μάχονται χωρίς λόγο.
[4] Σε αντάλλαγμα για την αγάπη μου είμαι κατηγορημένος, ενώ είμαι σε προσευχή.
[5] Με κάνουν κακό για το καλό και μισώ με αντάλλαγμα την αγάπη.
[6] Αυτός ανεβάζει έναν ασεβή άνθρωπο εναντίον του και ένας κατηγορούμενος στέκεται στα δεξιά του.
[7] Καταδικάσατε, είστε ένοχοι και η έκκλησή σας επιλύεται με καταδίκη.
[8] Λίγες μέρες και η θέση του κατέχει ένα άλλο.
[9] Τα παιδιά του παραμένουν ορφανά και η σύζυγός του είναι χήρα.
[10] Αφήστε τα παιδιά του να περιπλανηθούν, να ικετεύσουν, να αποβληθούν από τα ερειπωμένα σπίτια τους.
Συνιστώμενες αναγνώσεις- Ψαλμός 76: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 62: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 102: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 6: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 20: πλήρης, σχόλιο
[11] Ο χρηματιστής καταβροχθίζει όλα τα υπάρχοντά του και οι ξένοι είναι θύματα του έργου του.
[12] Κανείς δεν τον χρησιμοποιεί με έλεος, κανείς δεν λυπάται για τα ορφανά του.
[13] Οι απόγονοί του είναι καταδικασμένοι σε εξόντωση, στην επόμενη γενιά το όνομά του έχει σβηστεί.
[14] Η αμαρτία των πατέρων του θυμάται στον Κύριο, η αμαρτία της μητέρας του δεν ακυρώνεται ποτέ.
[15] Μπορούν να είναι πάντοτε ενώπιον του Κυρίου και θα διασκορπίσουν τη μνήμη τους από τη γη.
[16] Επειδή αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει το έλεος και διώχτηκε τους άθλιους και τους άπορους, για να πεθάνει οι καρδιάς.
[17] Αγαπούσε την κατάρα: πέστε πάνω του! Δεν ήθελε την ευλογία: γυρίστε μακριά από αυτόν!
[18] Έχει τυλίξει τον εαυτό του σε μια κατάρα σαν μανδύα: έχει διεισδύσει σαν νερό στο εσώρουχο του και σαν λάδι στα οστά του.
[19] Και για τον ίδιο σαν φόρεμα που τον τυλίγει, σαν μια ζώνη που πάντα τον περιβάλλει.
[20] Μπορεί αυτό να είναι από τον Κύριο την ανταμοιβή για εκείνους που με κατηγορούν, για εκείνους που λένε άσχημα ενάντια στη ζωή μου.
[21] Αλλά εσείς, Κύριε Θεός, ενεργείτε μαζί μου σύμφωνα με το όνομά σας: σβήστε με, γιατί η χάρη σας είναι καλή.
[22] Είμαι φτωχός και δυστυχισμένος και η καρδιά μου είναι βαθιά πληγωμένη.
[23] Εξαφανίζομαι σαν τη φθίνουσα σκιά, χτυπημένη σαν ακρίδα.
[24] Τα γόνατά μου γονατίζουν από τη νηστεία, το σώμα μου είναι χοντρή και χάνεται.
[25] Έχω γίνει αντικείμενο της γελοιοποίησης, όταν με βλέπουν να κουνάω τα κεφάλια τους.
[26] Βοήθησέ με, Κύριε Θεέ μου, με σώσει για την αγάπη σου.
[27] Ξέρτε ότι το χέρι σας είναι εδώ: Εσύ, Κύριε, το κάνατε αυτό.
[28] Τους βγάζουν, αλλά με ευλογείτε. σηκωθεί και κοκκινίζει, αλλά ο δούλος σου είναι χαρούμενος.
[29] Αφήστε αυτούς που με κατηγορούν να καλύπτονται με αναστάτωση και να είναι τυλιγμένοι σε ντροπή σαν μανδύα.
[30] Υψηλός έπαινος του Κυρίου στα χείλη μου, εγώ θα τον εξωθώ σε μια μεγάλη συνέλευση.
[31] γιατί πήγε στο δικαίωμα του φτωχού να σώσει τη ζωή του από τους δικαστές.
