σχόλια – Ο Ψαλμός 22 περιγράφει την μορφή ενός δίκαιου ανθρώπου σε κατάσταση δυστυχίας και διωκόμενης αλλά γεμάτης πίστης στο Θεό. Είναι μια αυτοβιογραφία του συγγραφέα σχετικά με την προσωπική επώδυνη εμπειρία, να την προτείνει ως παράδειγμα στους πιστούς, ώστε να κοιτάξουν ως μοντέλο υποστήριξης στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής, ειδικά όταν αισθάνονται ότι απορρίπτονται και χτυπιούνται από τους πλησιέστερους ανθρώπους.
Ο Ψαλμός 22 ολοκληρώθηκε
[1] Στον κύριο χορό. Στην ατμόσφαιρα: "Aurora deer". Ψαλμός. Ντι Νταβίντ.
[2] «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκαταλείψατε; Είστε μακριά από τη σωτηρία μου ": αυτά είναι τα λόγια του θρήνου μου.
[3] Θεέ μου, εγώ επικαλούμενη την ημέρα και μην απαντήσετε, κλαίνω τη νύχτα και δεν βρίσκω ανάπαυση.
[4] Ωστόσο, κατοικείτε στην ιερή κατοικία, εσείς, τον έπαινο του Ισραήλ.
[5] Οι πατέρες μας ελπίζουν σε σας, ελπίζουν και τους ελευθερώσατε.
[6] φώναζαν σε σας και σώθηκαν, ελπίζοντας σε σας ότι δεν ήταν απογοητευμένοι.
[7] Αλλά είμαι ένας σκώληκας, όχι ένας άνθρωπος, η ανέντιμη των ανδρών, η απόρριψη του λαού μου.
[8] Εκείνοι που με βλέπουν με χλευάζουν, στρίβουν τα χείλη τους, κουνάω τα κεφάλια τους:
[9] "Αυτός εμπιστεύτηκε τον Κύριο, θα τον ξεφύγει. απελευθερώστε τον αν είναι φίλος του. "
[10] Είστε εσείς που με έφερε από τη μήτρα μου, με κάνατε να ξεκουραστείτε στο στήθος της μητέρας μου.
Συνιστώμενες αναγνώσεις- Ψαλμός 76: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 62: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 102: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 6: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 20: πλήρης, σχόλιο
[11] Με τη γέννησή μου με συγκεντρώσατε, από τη μήτρα της μητέρας μου είστε ο Θεός μου.
[12] Μην μείνετε μακριά από μένα, καθώς η αγωνία είναι κοντά και κανείς δεν με βοηθά.
[13] Πολλοί ταύροι μου περιβάλλουν, οι ταύροι του Μπασάν με πολιορκούν.
[14] Το στόμα τους ανοίγει πλατιά σαν ένα λιοντάρι που σχίζει και βρυχάται.
[15] Όπως το νερό που μου χύνεται, όλα τα οστά μου είναι εξαρθρωμένα. Η καρδιά μου είναι σαν κερί, λιώνει στη μέση των εντέρων μου.
[16] Ο ουρανός μου είναι ξηρός όσο ένας σκαρφαλωμένος, η γλώσσα μου έχει κολλήσει στον λαιμό μου, στη σκόνη του θανάτου που με έβαλε κάτω.
[17] Ένα πακέτο σκύλων μου περιβάλλει, μια συσσίτιδα από τους πονηρούς μου με πολιορκούν. τρυπήθηκαν τα χέρια και τα πόδια μου,
[18] Μπορώ να υπολογίζω όλα τα οστά μου. Με κοιτάζουν, με παρατηρούν:
[19] τα ρούχα μου είναι χωρισμένα, βάζουν τη μοίρα μου στο φόρεμά μου.
[20] Αλλά εσείς, Κύριε, μην παραμείνετε μακριά, τη δύναμή μου, τρέξτε για βοήθεια.
[21] Αποφύγετε από το σπαθί, από τα νύχια του σκύλου τη ζωή μου.
[22] Με σώσει από το στόμα του λέοντος και τα κέρατα βουβαλιών.
[23] Θα ανακοινώσω το όνομά σας στους αδελφούς μου, θα σας επαινέσω στη μέση της συνέλευσης.
[24] Δοξάστε τον Κύριο, εσείς που τον φοβάσαστε, δώστε τον δόξα τη γενεαλογία του Ιακώβ, ολόκληρη η γενεά του Ισραήλ τον φοβάται.
[25] διότι δεν περιφρονόταν ούτε περιφρονούσε τη δυστυχία των φτωχών, δεν έκρυψε το πρόσωπό του από αυτόν, αλλά, σε έκκληση για βοήθεια, του απάντησε.
[26] Είστε ο έπαινος μου στη μεγάλη συνέλευση, θα διαλύσω τους όρκους μου πριν από τους πιστούς.
[27] Οι φτωχοί θα φάνε και θα είναι ικανοποιημένοι, θα δοξάσουν τον Κύριο για εκείνους που τον αναζητούν: "Ζήτω η καρδιά τους για πάντα".
[28] Όλες οι άκρες της γης θα θυμούνται και θα επιστρέφουν στον Κύριο, όλες οι οικογένειες των λαών θα τον προσκυνήσουν.
[29] Επειδή η βασιλεία είναι του Κυρίου, κυβερνάει όλα τα έθνη.
[30] Σε αυτόν μόνο οι όσοι κοιμούνται στο έδαφος θα κλίνουν, πριν από αυτόν όσοι κατεβαίνουν στη σκόνη θα κάμπτονται. Και θα ζήσω γι 'αυτόν,
[31] οι απόγονοί μου θα τον υπηρετήσουν. Θα μιλήσουμε για τον Κύριο στην επόμενη γενιά.
[32] θα διακηρύξουν την δικαιοσύνη του. στους ανθρώπους που θα γεννηθούν, θα πουν: "Εδώ είναι το έργο του Κυρίου!".
