σχόλια – Το κείμενο του Ψαλμού 49 φέρνει μια ανακοίνωση της σοφίας σε κάθε λαό που παίρνει το σύνθημά του από ένα αίνιγμα σε μια προβλεβιακή μορφή, μια αυλαία αλήθεια που εξηγεί λέγοντας ότι στην ευημερία ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει, καθιστώντας τον ίδιο με τα θηρία που πεθαίνουν. Οποιοσδήποτε υλικός πλούτος αδυνατεί να σώσει κάποιον, επειδή ο καθένας προορίζεται να πεθάνει, ο Θεός έβαλε το θάνατο ως ποινή που πρέπει να επιβληθεί μετά την ενοχή που είναι εγγενής στην ανθρωπότητα ξεκινώντας από την αρχική αμαρτία και δεν υπάρχει χρυσός ή ασήμι ότι μπορεί να απελευθερωθεί από τον καθιερωμένο θάνατο, ακόμη και αν πληρώνοντας θα πάει στους καλύτερους γιατρούς γιατί αυτό δεν θα είναι ποτέ αρκετό και ο πλούτος που συσσωρεύεται αργά ή γρήγορα θα αφεθεί σε άλλους.
Ο Ψαλμός 49 ολοκληρώθηκε
[1] Στον κύριο χορό. Από τα παιδιά του Core. Ψαλμός.
[2] Ακούστε όλους τους λαούς, ακούστε τους κατοίκους του κόσμου,
[3] εσείς ευγενείς και άνθρωποι του λαού, πλούσιοι και φτωχοί μαζί.
[4] Το στόμα μου εκφράζει σοφία, η καρδιά μου διαλογίζει τη σοφία.
[5] Θα γυρίσω το αυτί μου σε μια παροιμία, θα εξηγήσω το γρίφο μου στην άρπα.
[6] Γιατί να φοβάσαι τις θλιβερές μέρες, όταν με ενοχλεί η κακία των περιστροφών;
[7] Έχουν εμπιστοσύνη στη δύναμή τους, διαθέτουν το μεγάλο τους πλούτο.
[8] Κανείς δεν μπορεί να εξαγοράσει τον εαυτό του ή να δώσει το τίμημά του στον Θεό.
[9] Δεν έχει σημασία πόσο πληρώνεται το λύτρωμα της ζωής, δεν θα είναι ποτέ αρκετό
[10] να ζήσουν χωρίς τέλος, και να μην δουν τον τάφο.
Συνιστώμενες αναγνώσεις- Ψαλμός 76: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 62: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 102: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 6: πλήρης, σχόλιο
- Ψαλμός 20: πλήρης, σχόλιο
[11] Θα δει τους σοφούς να πεθαίνουν. οι ανόητοι και οι ανόητοι θα χαθούν μαζί και θα αφήσουν τον πλούτο τους σε άλλους.
[12] Ο τάφος θα είναι το σπίτι τους για πάντα, το σπίτι τους για όλες τις γενιές, αλλά έχουν δώσει το όνομά τους στη γη.
[13] Αλλά ο άνθρωπος στην ευημερία δεν καταλαβαίνει, είναι σαν τα ζώα που χάνονται.
[14] Αυτή είναι η μοίρα εκείνων που εμπιστεύονται τον εαυτό τους, το μέλλον εκείνων που χαίρονται στα λόγια τους.
[15] Καθώς τα πρόβατα στέλνονται στην κόλαση, ο θάνατος θα είναι ο βοσκός τους. θα πέσουν βαρύτατα στον τάφο, όλες οι μπερδεύσεις τους θα εξαφανιστούν: ο κάτω κόσμος θα είναι το σπίτι τους.
[16] Αλλά ο Θεός θα μπορέσει να με εξαγοράσει, θα με σχίσει από το χέρι του θανάτου.
[17] Αν βλέπετε έναν άνθρωπο να πλουτίζει, μην φοβάστε εάν μεγαλώνει η δόξα του σπιτιού του.
[18] Όταν πεθαίνει μαζί του, δεν φέρνει τίποτα, ούτε η δόξα του πέφτει μαζί του.
[19] Στη ζωή του είπε ότι ήταν τυχερός: "Θα σας επαινέσω, επειδή έχετε αποκτήσει καλό".
[20] Θα πάει με τη γενιά των πατέρων του που ποτέ δεν θα δουν ξανά το φως.
[21] Ο άνθρωπος στην ευημερία δεν καταλαβαίνει, είναι σαν τα ζώα που χάνονται.
