Κατάλογος των τεσσάρων Παπικών Βασιλικών της Ρώμης, η οποία περιλαμβάνει τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό, τη Βασιλική του Αγίου Ιωάννη στο Λατεράνο, τη Βασιλική του Σαν Πάολο έξω από τα τείχη και τη Βασιλική της Santa Maria Maggiore.
Τέσσερις παπικές βασιλικές της Ρώμης
ο Η Βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό ξαναχτίστηκε στην αρχαία βασιλική της Κωνσταντινούπολης που χρονολογείται από τον 4ο αιώνα και ανεγέρθηκε στην ταφή του San Pietro.
Τα έργα για την κατασκευή της σημερινής Βασιλικής ξεκίνησαν το 1506 σε ένα έργο του Donato Bramante, ο οποίος διαδέχτηκε ο Raffaele Sanzio και ο Baldassare Peruzzi.
Μετά το θάνατο του Ραφαήλ και το σάκο της Ρώμης, το έργο εκτελέστηκε από τον Αντόνιο ντα Σανγκάλο ο νεότερος.
Στη συνέχεια ανέλαβε τη μεγαλοφυία του Michelangelo Buonarroti, ο οποίος ξεκίνησε το έργο του μεγαλοπρεπούς τρούλου και στη συνέχεια ολοκληρώθηκε από τον Giacomo della Porta.
Μετά το 1602 η διεύθυνση του εργοστασίου ανατέθηκε στον Carlo Maderno και το 1626 τελικά αφιερώθηκε από τον Πάπα Ουρμπάντ.
Μέσα στη Βασιλική μπορούμε να διακρίνουμε τη μεγαλοπρεπή οροφή με χαλκό ύψους 29 μέτρων από τον Bernini, την Pietà του Μιχαήλ Άγγελο, τον τάφο του Κλήμενου XIII του Canova και το μωσαϊκό του Navicella του Giotto.
Ο Gian Lorenzo Bernini ανατέθηκε επίσης στην κατασκευή της πλατείας μπροστά στη βασιλική.
Οι παπικές βασιλικές, εκτός από το San Pietro, είναι ο San Giovanni στο Laterano, το San Paolo έξω από τα τείχη και η Santa Maria Maggiore, που χαρακτηρίζονται από μια Άγια Πόρτα και ένα παπικό βωμό.
Το παλαιότερο και σημαντικότερο είναι το Βασιλική του Σαν Τζιοβάνι στο Λατεράνο, χτισμένο σε έκταση που δόθηκε από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο στον επίσκοπο της Ρώμης το έτος 314, με το ποντίττο του Πάπα Μιλτιάδη.
Η βασιλική του Σαν Τζιοβάνι στο Λατεράνο, που ανακαινίστηκε το 324 από τον Silvestro I, πέρασε τους αιώνες σε διάφορες καταστροφές και ανακατασκευές μέχρι το σημερινό κτίριο που χρονολογείται από τον 16ο και τον 17ο αιώνα χάρη στο έργο των αρχιτεκτόνων Domenico Fontana και Ο Francesco Borromini, ενώ η πρόσοψη ολοκληρώθηκε το 1735, χτίστηκε από τον Alessandro Galilei.
Συνιστώμενες αναγνώσεις- Anagni (Lazio): τι να δείτε
- Λάτσιο: ταξίδια της Κυριακής
- Vetralla (Lazio): τι να δείτε
- Ciociaria (Lazio): τι να δείτε στην ιστορική περιοχή
- Alatri (Lazio): τι να δείτε
Δίπλα στη Βασιλική, το παλάτι Lateran, το οποίο είναι παπικός για πολλούς αιώνες, αποτελεί μέρος ενός ενιαίου συγκροτήματος που περιλαμβάνει το Βαπτιστήριο, τη Βασιλική, τα ερείπια του μεσαιωνικού παπικού παλατιού με τη Σκάλα Σάντα και το παπικό παρεκκλήσι Sancta Sanctorum.
Κοντά στο Scala Santa υπάρχει το Triclinio Leonino και στην πλατεία απέναντι βρίσκεται ο Lateran Obelisk.
ο Η βασιλική του Σαν Πάολο Fuori le Mura Βρίσκεται κατά μήκος του Ostiense, έξω από τα Aurelian, κοντά στην αριστερή όχθη του Τίβερη.
Η βασιλική ανεγέρθηκε στο χώρο όπου θάφτηκε ο απόστολος Παύλος μετά από μαρτύριο.
Ο τάφος του αποστόλου βρίσκεται κάτω από τον κύριο βωμό και από τον 8ο αιώνα έχει φυλαχτεί από τους μονάρχες του Benedictine του παρακείμενου Abbey του San Paolo έξω από τους τοίχους.
Το σύνολο του συγκροτήματος είναι μια εξωεδαφική αεροπορική εταιρεία της Αγίας Έδρας.
Η ιστορία της Βασιλικής ξεκινά το έτος 324 κάτω από το Ποντίμπικ του Σιλβέστερ Α, όταν ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος είχε μια εκκλησία χτισμένη στο χώρο όπου υπήρχε ρωμαϊκή νεκρόπολη, η οποία έχει χρησιμοποιηθεί συνεχώς από τον 1ο αιώνα π.Χ. στον τρίτο αιώνα μ.Χ., και σποραδικά επαναχρησιμοποιήθηκε ακόμη και σε μεταγενέστερες περιόδους, όπου η χριστιανική Λουκίνα διέθετε μια θορυβώδη περιοχή στην οποία είχαν τοποθετηθεί τα θνητά κομμάτια του αποστόλου Παύλου.
Το έτος 386 οι αυτοκράτορες Θεοδοσίου, Αρκαδίου και Βαλεντινιανός Β ανέθεσαν τα έργα στον αρχιτέκτονα Cyriad για την κατασκευή μιας νέας και μεγάλης Βασιλικής.
Η νέα βυζαντινή εκκλησία δομών διέφερε από την προηγούμενη όχι μόνο σε μέγεθος αλλά και με αντίθετο προσανατολισμό.
Το κτίριο τροποποιήθηκε με το Ποντιπτί του Γρηγορίου του Μεγάλου στα έτη 590-604 και κάτω από το Πνευματικό Διάταγμα του Πάπα Σίξτου Β κατά τα έτη 1585-1590.
Ανακατασκευάστηκε μετά από να καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό από τη φωτιά το 1823, το transept με το ciborium από το Arnolfo di Cambio το 1285 και μερικά μωσαϊκά σώθηκαν από τη βασιλική του τέλους του τέταρτου αιώνα.
Μετά από εργασίες αναστήλωσης, κατεδάφισης και ανακατασκευής, στις 10 Δεκεμβρίου 1854 ο Πάπας Πίος ΙΧ αφιέρωσε την σημερινή Βασιλική του Σαν Πάολο έξω από τους τοίχους.
ο Βασιλική της Σάντα Μαρία Ματζόρε είναι επίσης γνωστή με τα ονόματα της Βασιλικής της Santa Maria della Neve και της Λιβεριανής, που ονομάστηκε από τον ιδρυτή του Πάπα Λίμπεριο.
Βρίσκεται στο λόφο Esquiline, αρχαίας χριστιανικής αρχιτεκτονικής, η βασιλική χτίστηκε από τον Πάπα Sixtus III μεταξύ 432 και 440, προς τιμήν της Μαρίας Madre di Dio, το δόγμα που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της Εφέσου το 431, σε προηγούμενη εκκλησία που ανέθεσε ο Πάπας Liberius , χτισμένο στη γη όπου χιονίζει με θαυμασμό το πρωί της 5ης Αυγούστου.
Η εκδήλωση συνδέεται με ένα όνειρο στο οποίο η Παναγία εμφανίστηκε στον Πάπα Λίμπεριο και ταυτόχρονα σε έναν πλούσιο πατριάρχη ονόματι Τζιοβάνι, λέγοντάς του να χτίσει ένα παρεκκλήσι στον τόπο που θα έλεγε θαυματουργικά.
Ακόμη και σήμερα, κάθε χρόνο, στις 5 Αυγούστου τιμάται το θαύμα της χιονοπτώσεως, με μια κινούμενη γιορτή που περιλαμβάνει την κάθοδο λευκών πετάλων μέσα από τον θόλο.
Στη Βασιλική, τα ψηφιδωτά με ιστορίες από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη χρονολογούνται από τον 5ο αιώνα, ενώ η διατομή είναι από τον Μεσαίωνα.
Επιπλέον, πραγματοποιήθηκαν διάφορες παρεμβάσεις και εμπλουτισμοί κατά τη διάρκεια των αιώνων, όπως το παρεκκλήσι Sforza, σχεδιασμένο από τον Michelangelo, την εξωτερική αψίδα που σχεδιάστηκε από τον Carlo Rainaldi και την κύρια πρόσοψη που εκτελέστηκε μεταξύ 1741 και 1743 σε ένα έργο Ferdinando Fuga, ενώ το παρεκκλήσι Pauline χτίστηκε μεταξύ των ετών 1606 και 1612 με εντολή του Πάπα Παύλου Β.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στη Βασιλική της Santa Maria Maggiore, όπου σώζεται η πρώτη σκηνή της γέννησης με αγάλματα, που ανατέθηκε το 1288 στο Άρνολφω του Καμπίου από τον Πάπα Νικόλαο IV, ήδη από τον πέμπτο αιώνα υπήρχε μια σπηλιά της Γεννήσεως, όπου έφεραν προσκυνητές από τους Αγίους Τόπους ως δώρο τα θραύσματα ξύλου από την Ιερή Κούνια, που τώρα φυλάσσονται σε μια επίδειξη.
