Σύνθεση της ηπείρου της Ωκεανίας, την οποία καταγράφουν τα νησιά και τα νησιά, το κλίμα, τη χλωρίδα και την πανίδα, τον πληθυσμό και την ιστορία των πρώτων εξερευνήσεων.
Χαρακτηριστικά της ηπείρου Ωκεανία
Η Ωκεανία περιλαμβάνει την αυστραλιανή ήπειρο, συμπεριλαμβανομένης της Τασμανίας, της Νέας Γουινέας, της Νέας Ζηλανδίας και ενός μεγάλου αριθμού νησιών και μικρότερων αρχιπελάγων, που βρίσκονται στον Ειρηνικό Ωκεανό και είναι συμβατικά ομαδοποιημένα σε Melanesia, Μικρονησία και Πολυνησία.
Οι κύριες πτυχές αντιπροσωπεύονται από τον νησιωτικό χαρακτήρα, έχοντας πάντως υπόψη ότι το 86% της αναδυόμενης περιοχής αποτελείται από την Αυστραλία και τις γεωλογικές και μορφολογικές αντιθέσεις των εδαφών που την αποτελούν.
Από τις τεράστιες και αρχαίες πινακοκεντρικές επιφάνειες της Αυστραλίας, προχωρούμε στις σκληρές μορφές της Νέας Γουινέας και της Νέας Ζηλανδίας, στις ηφαιστειακές δομές και τις ατμόλλες που σχηματίζουν πολλά νησιά.
Κλίμα Ωκεανία
Ένα αποφασιστικό στοιχείο είναι η κατανομή των αναδυόμενων περιοχών σε σχέση με τον Ωκεανό, καθώς οι ισχυρότερες θερμικές αντιθέσεις εμφανίζονται στις περιοχές του αυστραλιανού εσωτερικού με ηπειρωτικό κλίμα, χαρακτηριζόμενες από έντονες ετήσιες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και χαμηλές βροχοπτώσεις.
Τα περισσότερα νησιά, που περιλαμβάνονται στην ενδοτροπική περιοχή, έχουν ομοιόμορφο κλίμα με θερμοκρασίες που μετριάζονται από τους ανέμους (μουσώνες, εμπορικοί άνεμοι, αεράκια) και εμφανείς βροχοπτώσεις.
Η Νέα Ζηλανδία και οι ακτές της Νοτιοανατολικής Αυστραλίας έχουν εύκρατο κλίμα.
υδρογραφία
Το υδρογραφικό δίκτυο είναι ανεπαρκώς ανεπτυγμένο, τα πιο σχετικά ποτάμια ρέουν μόνο στην Αυστραλία (Murray-Darling), τη Νέα Ζηλανδία, την Τασμανία και τη Νέα Γουινέα.
Το Eyre, χαμηλό και υφάλμυρο, είναι η σημαντικότερη λίμνη και βρίσκεται στα χαμηλά βόρεια του Αυστραλιανού Μεγάλου Κόλπου.
Χλωρίδα και πανίδα
Η βλάστηση της Ωκεανίας χαρακτηρίζεται από έναν έντονο ενδημισμό, που ευνοείται από την απομόνωση των ωκεανών. Υπάρχουν τα τροπικά δάση, οι δενδρώδεις σαβάνες, με πεύκα και ευκάλυπτο, και πεδιάδες στεκα.
Τα μέτρια δάση εκτείνεται σε μεγάλο μέρος της Νέας Ζηλανδίας, ενώ πάνω από τις κοραλλιογενείς ατμόλλες
η τυπική βλάστηση αντιπροσωπεύεται από φοίνικες.
- Fraser (Αυστραλία): τι να δείτε στο νησί
- Νέα Καληδονία (Ωκεανία): τι να δείτε
- Σίδνεϊ (Αυστραλία): τι να δείτε
- Αμερικανική Σαμόα: χρήσιμες πληροφορίες
- Ωκεανία: χρήσιμες πληροφορίες
Η πανίδα της Ωκεανίας είναι παρόμοια με αυτή της Αυστραλίας, η οποία χαρακτηρίζεται από πολλά είδη Marsupials, Monotremes, πρωτόγονα πουλιά και πολλά άλλα.
πληθυσμός
Η Ωκεανία είναι το λιγότερο πληθυσμιακό μέρος του κόσμου.
Ωστόσο, η πυκνότητα του πληθυσμού είναι ακανόνιστα κατανεμημένη, στην Αυστραλία, για παράδειγμα, υπάρχουν τεράστιες εκτάσεις που είναι απολιθωμένες στο εσωτερικό και μεγάλες πυκνότητες κατά μήκος των ακτών.
Ο πληθυσμός αποτελείται από πολύ ετερογενή στοιχεία και αποτελείται κυρίως από λευκά είδη, αποτέλεσμα της έντονης μετανάστευσης, ενώ οι αυτόχθονες πληθυσμοί βρίσκονται σε κυρίαρχους αριθμούς στα νησιά.
εθνογραφία
Από εθνογραφική άποψη, η Ωκεανία είναι ένα αληθινό μωσαϊκό φυλών, μεταξύ των πιο πρωτόγονων απειλούμενων, της Αυστραλίας, της Τασμανίας και της Μελανωσιανής.
Οι γουρουνίτες και οι κοινότητες που ανήκουν στην παπούα φυλής ζουν επίσης στις εσωτερικές περιοχές της Νέας Γουινέας.
Στα διάφορα αρχιπελάγη της Μικρονησίας και της Πολυνησίας, η πολυνησιακή φυλή είναι παρούσα, ενώ στην Μελανησία οι κάτοικοι είναι ετερογενείς αγώνες.
Οικονομική γεωγραφία
Η γεωργία γνώρισε σημαντική ανάπτυξη μετά την ευρωπαϊκή μετανάστευση, με τα κύρια προϊόντα να είναι το σιτάρι, το ζαχαροκάλαμο, τα φρούτα και τα εσπεριδοειδή.
Πολύ σημαντική είναι η εκτροφή, ειδικά τα πρόβατα, που επιτρέπει στην Αυστραλία να είναι μεταξύ των μεγαλύτερων εξαγωγέων μαλλιού στον κόσμο.
Μεταλλικά προϊόντα περιλαμβάνουν χρυσό, μόλυβδο, ψευδάργυρο, ουράνιο, λιγνίτη, άνθρακα, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, βωξίτη, σίδηρο (Αυστραλία, Νέα Καληδονία), χαλκό και ασήμι (Παπούα Νέα Γουινέα), νικέλιο Ναούρου).
Το πολύτιμο σκληρό ξύλο είναι φτιαγμένο από ισημερινά δάση.
Η βιομηχανική δραστηριότητα είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.
Εξερευνήσεις της Ωκεανίας
Ήταν ο Ferdinando Magellano στο ταξίδι του στον Ειρηνικό Ωκεανό (1519-21), ο οποίος, με την ανακάλυψη των Νήσων Μαριάνων, άνοιξε τη φάση των ανακαλύψεων της Ωκεανίας, της οποίας μέχρι τότε υπήρξαν μικρά νέα.
Κατά τον δέκατο έβδομο αιώνα, οι ισπανοί και οι ολλανδοί συνέβαλαν στην αύξηση της γνώσης γι 'αυτό
(Torres, 1606, Tasman, 1642), αλλά κυρίως με τον J.Cook, με τις τρεις διαδρομές του μεταξύ 1768 και 1779, ότι πιο συγκεκριμένα στοιχεία δόθηκαν στην Ωκεανία.
ιστορία
Η Αγγλία, μετά την ίδρυση των πρώτων ποινικών αποικιών στην Αυστραλία, ανέλαβε γρήγορα ολόκληρη την επικράτεια προσαρμόζοντάς την στο Κορώνα (1826).
Η ίδια διαδικασία υιοθετήθηκε για τη Νέα Ζηλανδία, κατά την οποία η Αγγλία κήρυξε την κυριαρχία της το 1840.
Ταυτόχρονα, οι γάλλοι, αμερικανοί και αγγλικοί Καθολικοί και Προτεστάντες ιεραπόστολοι έφθασαν στο έδαφος, στην πρώτη γραμμή μιας νέας διαδικασίας αποικισμού, αφού στα τέλη του αιώνα η Ωκεανία διαιρέθηκε μεταξύ Γαλλίας, Γερμανίας, ΗΠΑ και Αγγλίας.
Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, μεταξύ 1941 και 1945, η Ωκεανία αποτέλεσε αντικείμενο συγκρούσεων μεταξύ της Ιαπωνίας και των Ηνωμένων Πολιτειών με την υποστήριξη της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας.
Μετά τον πόλεμο εισήλθε σταθερά στην αμερικανική σφαίρα επιρροής.
Μια διαδικασία αποχρωματισμού ξεκίνησε το 1960 και οδήγησε στην ανεξαρτησία του μεγαλύτερου μέρους του αρχιπελάγους της Ωκεανίας.
